നാലുകെട്ട്

കുചേലകൃഷ്ണൻ [കീ ശക്കഥ-70]

ഗുരുവായൂരപ്പനെക്കാണണം. തൊഴണം. ഉണ്ണി വളരെ പണ്ട് സകുടുംബം അമേരിക്കയ്ക്ക് കുടിയേറിയ താണ്.തങ്ങളുടെ വരുമാനത്തിന്റെ പത്തു ശതമാനം ഗുരുവായൂരപ്പനാണ്. ഉണ്ണിയും ഭാര്യയും കറതീർന്ന ശ്രീകൃഷ്ണ ഭക്തരാണ്.വളരെക്കാലം കൂടി നാട്ടിലേക്ക് വരുകയാണ്. വിമാനത്താവളത്തിൽ നിന്ന് നേരേ ഗുരുവായൂർക്ക്.ഗുരുവായൂർ ആകെ മാറിയിരിക്കുന്നു. ഭഗവാൻ ഇപ്പോൾ അതിസമ്പന്നനായിരിക്കുന്നു. ഒന്നു ദർശനം കിട്ടാൻ അഞ്ചു മണിക്കൂർ ക്യൂ നിക്കണ്ടി വന്നു. വിസ്തരിച്ച് തൊഴാൻ ഒന്നുകൂടിവരണം.
അവിടുന്ന് അച്ഛന്റെ അടുത്തേക്ക്.ബന്ധുക്കൾ എല്ലാം കാത്തു നിൽപുണ്ട്. നാടാകെ മാറിയിരിക്കുന്നു. ഞാൻ പോയ കാലത്തെ കേരളമേ അല്ല. കുറച്ചു കാലം കൊണ്ട് എന്തു മാറ്റം. പണ്ടു നമ്മുടെ തറവാടിരുന്ന ഗ്രാമത്തിൽ ഒന്ന്പോകണന്നു് മോഹം തോന്നിയതപ്പഴാണ്. മാമലകളുടെ താഴ് വരയിൽ മനോഹരമായ പുഴയുടെ തീരത്ത് അവിടെ ആയിരുന്നു കൂട്ടിക്കാലം മുഴുവൻ. അത് വിറ്റു പൊന്നിട്ട് വളരെക്കാലമായി.
അവിടെ എത്താൻ വല്ലാതെ പാടുപെട്ടു. ശരിക്ക് റോഡ് സൗകര്യമില്ല. പാലമില്ലാത്തതു കൊണ്ട് വള്ളത്തിൽ വേണം അക്കരെ കടക്കാൻ. സത്യത്തിൽ എല്ലാവരും ആയാത്ര ആസ്വദിച്ചു. അവിടെ കാലു കുത്തിയപ്പഴേ അത്ഭുതപ്പെട്ടു പോയി. കേരളത്തിന്റെ മറെറാരു മുഖം.കടവിൽ ഇടിഞ്ഞു പൊളിഞ്ഞ ആചായക്കട. പല കമാറ്റിത്തുറന്നു വയ്ക്കുന്ന കടകൾ. അന്നത്തേതിൽ നിന്ന് ഒരു മാറ്റവുമില്ല.
കുട്ടിക്കാലത്ത് പോയ ശ്രീ കൃഷ്ണന്റെ അമ്പലം ഉണ്ട്. അവിടെപ്പോകണം. ചെന്നപ്പോ ൾ ഞട്ടിപ്പോയി. അമ്പലം ഇടിഞ്ഞു വീഴാറായിരിക്കുന്നു. നനൊഞ്ഞൊലിച്ച ശ്രീകോവിൽ. ശ്രീ കോവിലിൽ നിന്ന് കൂനിക്കൂടി ഒരു വൃദ്ധൻ പതിയെ ഇറങ്ങി വന്നു. ആ മുഷിഞ്ഞ മുണ്ടും പൂണൂലും എല്ലാം കൂടി ആകെ ഭയനീയാവസ്ഥ.
"തിരുമേനിക്ക് മനസിലായോ? പഴയ ഉണ്ണിയാണ്. ചക്കോത്തെ ഉണ്ണി.
" അച്ചുതവാര്യരുടെ മകനോ? "
അതേ ആ വൃദ്ധന്റെ കണ്ണിൽ അത്ഭുത്വം. എത്ര കാലമായി പോയിട്ട്. അതിനു ശേഷം ആദ്യമാണ് അല്ലേ "
"അതെ. തിരുമേനിയുടെ വിശേഷം."
ഇല്ലത്തെ സ്ഥിതി പരിങ്ങലിലായിരുന്നു.എന്റെ ഭഗവാന്റെ കൂട്ട് തന്നെ. എല്ലാം വിറ്റുപറുക്കി മക്കൾ പോയി. നിർബന്ധിച്ച താണ് ഞാൻ പോയില്ല.ഞാൻ എന്റെ കൃഷ്ണനോടൊപ്പം ഈ നനഞ്ഞൊലിച്ച തിടപ്പള്ളിയിൽ "
"ഓറ്റക്കൊ"? ഉണ്ണിക്കത്ഭുതമായി.
"ഏയ്.. ഒറ്റക്കല്ല. എന്റെ കൃഷ്ണനും കൂടെയുണ്ട്. ചില ദിവസം ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും പട്ടിണി കിടക്കും.സമ്പത്തിലും സന്താപത്തിലും ഒപ്പം "
" ഞാൻ ഗുരുവായൂരപ്പന് കൊടുക്കാനായി കുറച്ചു തുക കരുതിയിട്ടുണ്ട്. അത് ഇവിടുത്തെ രൂപയുടെ കണക്കിൽ ഒരു ഇരുപത്തഞ്ചു ലക്ഷം രൂപാ വരും.ഗുരുവായൂരപ്പനല്ല ഇവിടെയാണ് ഇതത്യാവശ്യം. ഇതു ഞാൻ അങ്ങയെ ഏൾപ്പിക്കുകയാണ്. എല്ലാം നമുക്ക് നേരേയാക്കാം."
ആ വൃദ്ധന്റെ കണ്ണിൽ കണ്ണുനീർ നിറഞ്ഞു.അത്ഭുതം കൊണ്ട് ആ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. അദ്ദേഹം നേരേ ശ്രീകോവിലിലേക്ക് കയറി. ഭഗവാനെ താണു തൊഴുതു് ആ പീഠത്തിൽ നിന്ന് കുറച്ചു പൂവെടുത്തു പുറത്തു വന്നു.അത് തന്റെ കണ്ണീരും കൂട്ടി ഉണ്ണിയുടെ കയ്യിൽ ക്കൊടുത്തു.
"നന്നായി വരും"തലയിൽ രണ്ടു കയ്യും വച്ച് വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ ഉണ്ണിയെ അനുഗ്രഹിച്ചു.
അപ്പഴും ശ്രീലകത്ത് ഒളികണ്ണിട്ട് ആ കള്ളച്ചിരിയോടെ ശ്രീകൃഷ്ണൻ