Saturday, February 10, 2018

ആ നെയ്യ് കൂട്ടിയ ഉരുള......

       മോള് വിദേശത്താണു്. കുറേക്കാലമായി കണ്ടിട്ട്. അവൾക്ക് എന്തൊക്കെ മാറ്റമാണോ. അ റി യില്ല. അവളിന്നു വരും. എന്താ ഹാരമാ അവൾക്ക് കൊടുക്കുക. അവളുടെ ആഹാരക്രമം മുഴുവൻ മാറിയിട്ടുണ്ടാകും. പുതിയ രുചിക്കൂട്ടുകൾ ശീലിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. സ്വന്തം കുട്ടിയാണങ്കിലും ഒരു വേവലാതി. 

          അന്ന് കിലുക്കാംപെട്ടിയായി അച്ചന്റെ വിരലിൽത്തൂങ്ങി നടന്ന കുട്ടിയായിരുന്നു.പ0നത്തിനു പോലും ഞങ്ങളെ വിട്ടു പോകണ്ടി വന്നിട്ടില്ല. ഇന്ന് കടലു കിടന്ന് അങ്ങു ദൂരെ. ഏതോ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമായി.ഞങ്ങൾക്ക് വയസായി.എന്റെ കുട്ടിയും വലുതായി ,വീട്ടമ്മയായി, കുട്ടികളായി മറ്റു ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളായി..
     കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയപ്പഴേ ഓടി വന്നു.കൂടെ അവളുടെ കുസൃതിക്കുരുന്നുകളും.
" അച്ഛാ വിശന്നു കടലു ക രി യു ന്നു. എന്തെങ്കിലും തരു ". ആ പഴയ ആവലാതിക്ക് ഒരു മാറ്റവുമില്ല.
"എന്താ എന്റെ കൂട്ടിക്ക് വേണ്ടത്. "
"ആ നെയ്യുകൂട്ടിയ ഉരുള. നല്ല ചൂടു ചോറിൽ വെണ്ണ ചേർത്ത് പപ്പടവും പൊടിച്ചിട്ട് ഉപ്പും ചേർത്ത് അച്ഛന്റെ കയ്യു കൊണ്ട് കുഴച്ച് ഉരുട്ടിയ ആ ഉരുള. അതിന് മുകളിൽ വറത്തുപ്പേരിയും വയ്ക്കാൻ മറക്കണ്ട."

No comments:

Post a Comment