"അരിപ്പ " പുരാണം [ കീ ശക്കഥ-18 O ]കൊറോണക്കാലമാണ്. എല്ലാം ഓൺലൈനിലാവാങ്ങുക. കടകളിൽ പോകാൻ പേടി. ചായ അരിക്കുന്ന ഒരരിപ്പ വേണമല്ലോ? മോനപ്പോൾത്തന്നെ ഓർഡർചെയ്തു. രണ്ടാഴ്ച്ചകഴിഞ്ഞു.ഇതിനിടയിൽ ഒരു മെസേജ്. ഹരിയാനയിൽ നിന്ന് പൊന്നിട്ടുണ്ട്.അടുത്ത ആഴ്ച്ച എത്തും.നിങ്ങളുടെ ഒരു പാഴ്സൽ വന്നു കിടപ്പുണ്ട്. അവിടെ ട്രിപ്പിൾ ലോക് ഡൗൺ ആയതു കൊണ്ട് കൊണ്ടുവരാൻ പറ്റില്ല. ഇവിടെ വന്നു കളക്റ്റ് ചെയ്യണം. പലതും ഓർഡർ ചെയ്തിരുന്നു. അത്യാവശ്യമുള്ളതായിരിക്കും. ഇവിടെ നിന്ന് പുറത്തു കടക്കാൻ പോലീസിൻ്റെ അനുവാദം വേണം. ഒരു പ്രകാരത്തിൽ അനുവാദം വാങ്ങി. വരുന്നു എന്ന് ഓഫീസിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. ഇങ്ങോട്ട് വരണ്ട. വണ്ടി താഴെ ഇട്ട് ഡിക്കി തുറന്നു വയ്ക്കുക. ഒരാൾ നാലു പാടും നോക്കി ഒരു പാഴ്സലുമായി ഇറങ്ങി വന്നു. അയാൾ അതു ഡിക്കിയിൽ വച്ച് കൈക്കില കൂട്ടി ഡിക്കി അടച്ച പ്രത്യക്ഷനായി. ഡിക്കിയിൽ 24 മണിക്കൂർ വിശ്രമം. സാനി ടൈസർ അടിച്ച് സാവധാനം തുറന്നു. എൻ്റെ അരിപ്പ. പക്ഷേ അതിൻ്റെ നെറ്റ് കീറിയിരുന്നു. സാരമില്ല. നീ പ്ലെയ്സ് ചെയ്യാം റീഫണ്ട് ചെയ്യാം. മാറ്റിക്കിട്ടിയാൽ മതി. സാധനം ഓഫീസിൽ എത്തിച്ചു. വീണ്ടും ഹരിയാനയിൽ നിന്ന് ബോംബേ വഴി എൻ്റെ അരിപ്പ എന്നെ തേടി എത്തി.അടുത്ത കടയിൽ നിന്ന് പന്ത്രണ്ട് രൂപക്കു കിട്ടുന്ന സാധനമാണ്.അപ്പഴേക്കും ലോക് ഡവുൺ കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഒരു വലിയ ബാഗും തൂക്കി വന്ന ആ അവധൂതൽ ഒരു ചെറിയ പെട്ടി പൂമുഖത്തു വച്ചു പോയി. ഇനി 24 മണിക്കൂർ കാക്കാൻ വയ്യ. ഒരു ഡോക്ട്ടർ സിസേറിയ ഓപ്പറേഷന് തയാറാകുന്ന പോലെ ഞാൻ തയാറായി. ഗ്ലൗസിട്ടു.മാസ്ക്ക് വച്ചു. അവിടം മുഴുവൻ അണുവിമുക്തമാക്കി. കത്രിക കയ്യിലെടുത്തു. ആ പായ്ക്കറ്റിൻ്റെ വയർ പിളർന്നു.കൊടി ലു കൊണ്ട് എൻ്റെ വിശ്വവിഖ്യാതമായ അരിപ്പ പുറത്തെടുത്തു. ബക്കറ്റിൽ കുരുതിയ സോപ്പ് വെള്ളത്തിൽ നിക്ഷേപിച്ചു.ഓപ്പറേഷൻ സക്സസ്.പിന്നേയും 12 മണിക്കൂർ അവനെ പ്പുറത്തെടുത്ത് തിളച്ച വെള്ളത്തിൽ ക്കഴുകി എടുത്തു. നല്ല ഒരു ചായയുണ്ടാക്കി ആ അരിപ്പയിൽ അരിച്ച് കുടിച്ച് സായൂജ്യമടഞ്ഞു..