Saturday, May 2, 2020

തേക്കിൻകാടിൻ്റെ ദുഖം (കീ ശക്കഥ I33]ആര് പുതുവാളോ? ആ തഴമ്പിച്ച കൈകൾ സാവധാനം എൻ്റെ തോളിൽ.ആ കണ്ണൂകളിൽ ദുഖം തളം കെട്ടിയിരിക്കുന്നു. വടക്കുന്നാഥൻ്റെ മുന്നിൽ ഈ ഇലഞ്ഞിത്തറയിൽ. എനിക്കും ദുഃഖമുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ അമ്പത് വർഷം മുടങ്ങാതെ പൂരം കണ്ടതാണ്. പൂരം തൃശൂർക്കാരുടെ ജീവൻ്റെ ഭാഗമാണ്. ജീവിതത്തിൻ്റെ താളമാണ്. അത് മുടങ്ങുക. അസംഭവ്യം. പക്ഷേ അതും സംഭവിച്ചു.ഇലഞ്ഞിത്തറമേളത്തിൽ കാലങ്ങളായി കൊട്ടിത്തിമിർത്തകയ്യാണ്. ഞാൻ എഴുനേറ്റ് പുതുവാളിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.ഇന്ന് രാവിലെ എത്തിയതാണ് ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല.കഴിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. മഠത്തിൽ നിന്നുള്ള വരവ് ഇലഞ്ഞിത്തറമേളവും ഇന്നില്ല. ഒരു വർഷത്തെ പൂരം കഴിഞ്ഞ് അതിൻ്റെ സുഖമുള്ള ആലസ്യം മാറിയാൽ അടുത്ത പൂരത്തിനുള്ള കേളികൊട്ട് മനസിൽ മുഴങ്ങിത്തുടങ്ങും, ഒരോ തൃശൂർക്കാരനും.പുതുവാളിൻ്റെ കൈ വിറക്കുന്നുണ്ട്ആ മെലിഞ്ഞ വൃദ്ധ വാർദ്ധക്യം, ചെണ്ടയുമായി കൊട്ടിക്കയറുമ്പോൾ ക്കണ്ടിട്ടില്ല. ചെറുപ്പക്കാരേക്കാൾ ആവേശമാണ്, ചുറുചുറുക്കാണ്.ഒരോ കാലവും കൊട്ടിക്കയറുമ്പോൾ ആ വലിയ പ്രകമ്പനത്തിനിടയിലും പുതുവാളിൻ്റെ കൊട്ടിൻ്റെ ശബ്ദം നമ്മൾ തിരിച്ചറിയും. പതിനഞ്ചു വയസിൽ തുടങ്ങിയതാണ്. ഈ വർഷം അമ്പതാമത്തെ പൂരം. ആ നടന പ്രഭുവിൻ്റെ മുമ്പിൽ കൊട്ടിക്കയറാനുള്ള അവസരം ഇന്നില്ല. ആ വൃദ്ധ നയനത്തിൽ നിന്നുള്ള കണ്ണീരിൻ്റനനവ്ഞാനറിഞ്ഞു.കഴിഞ്ഞ അമ്പതു വർഷമായി പുതു വാളിനു മുമ്പിൽ താളം പിടിച്ചിരുന്ന എനിക്കും ഇത് നഷ്ട്ടം തന്നെ. കാലം മാറിയാലും മാറ്റമില്ലാത്ത ഒന്നുണ്ടായിരുന്നു. തൃശൂർ പൂരം. ഇന്ന് പൂരം ഇല്ല. മഠത്തിൽ നിന്നുള്ള വരവും, ഇലഞ്ഞിത്തറമേളവും, കുടമാറ്റവും. വെടിക്കെട്ടുമില്ല.അങ്ങിനെ എത്ര നേരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിന്നു എന്നറിയില്ല.പുതുവാ എന്നെ സാവധാനം മാറ്റി നിർത്തി.അരയിൽ തിരുകിയ ആ ചെണ്ടക്കോലുകൾ പുറത്തെടുത്തു. ആ ഇലഞ്ഞിത്തറയിൽ കാലത്തിൻ്റെ ഗോപുരം തീർക്കാനുള്ള പുറപ്പാടാണ്. ആ മുഖത്ത് ഒരു പ്രത്യേക ചൈതന്യം. ആ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.ആ ചെണ്ടക്കൊൽ കയ്യിൽ പിടിച്ച് ആ നടന പ്രഭുവിനെ വണങ്ങി. എൻ്റെ നെരേ തിരിഞ്ഞ് വണങ്ങി." ഇന്ന് അങ്ങ് എനിക്കു വേണ്ടി താളം പിടിക്കണം".ആ മാന്ത്രിക കൈകൾ താളത്തിൽച്ചലിച്ചു തുടങ്ങി. മേളത്തിൻ്റെ കാലങ്ങൾ ഒന്നൊന്നായി കൊട്ടിക്കയറിത്തുടങ്ങി. ദുഖം അടക്കി ഞാൻ താളം പിടിച്ചു.പുതുവാളിൻ്റെ ശരീരം വിറച്ചു തുടങ്ങി."ഒന്നു നിർത്തൂ "ആരു കേൾക്കാൻ. അദ്ദേഹം കൊട്ടിക്കയറി. ആ വായിൽ നിന്നും ചോര വാർന്നു. ആ ശരീരം ഒന്നാടി ഉലഞ്ഞു. ഞാൻ പിടിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ആ വൃദ്ധ ശരീരം വടക്കുന്നാഥന് മുമ്പിൽ തളർന്നുവീണു. വായിൽ നിന്നും ചോര അവിടെപ്പടർന്നു. അപ്പഴും ആ കയ്യിൽ ആ ചെണ്ടക്കോലുകൾ മുറുക്കെപ്പിടിച്ചിരുന്നു.പുതുവാളിൻ്റെ മടിയിൽ നിന്നും തെറിച്ചു പോയ ആ വിഷപ്പിപ്പതിച്ചത് എൻ്റെ മടിയിൽ." ചതിച്ചല്ലോ ഭഗവാനെ "എൻ്റെ ശബ്ദം ആ തേക്കിൻകാട്ടിൽ മുഴങ്ങി.

No comments:

Post a Comment