ധവളാബരം. [ കീ ശക്കഥകൾ - 149]അടുക്കി വച്ച തൂവെള്ള ഷർട്ടുകൾ. കരയുള്ള മുണ്ട്. എല്ലാം എന്നേ നോക്കിച്ചിരിക്കുന്ന പോലെ സോമനു തോന്നി. സോമൻ ഒരു രാഷ്ട്രീയക്കാരനാണ്. വേറൊരു തൊഴിലും അറിയില്ല. അല്ലങ്കിൽ രാഷ്ട്രീയമാണ് തൊഴിൽ. ലോകത്ത് ഇവിടെ മാത്രം കാണുന്ന ജനുസ്.പ്രവർത്തിയേക്കാൾ പ്രസംഗമാണിഷ്ടം. മൈക്കിൻ്റെ പുറകിലും അതിനു വേണ്ടി ക്കാത്തിരിന്നും ജീവിതത്തിൻ്റെ ഭൂരിഭാഗവും വേദിയിൽ ചെലവഴിക്കുന്ന പൊതുപ്രവർത്തകൻ. അതിരാവിലെ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങും. പത്രസമ്മേളനങ്ങളും പ്രസംഗങ്ങളും മാത്രം. പൊതുജന സേവനം! മണ്ണാം കട്ട. സോമന് പൊളിറ്റിക്കൽ മൈലേജിന് കുറുക്കുവഴികൾ മതി. രണ്ടു മാസമായി അതൊക്കെ നിന്നു.ജനങ്ങളിലേക്കിറങ്ങിച്ചെന്ന് ജനങ്ങൾക്കു വേണ്ടി. അതൊക്കെപ്പണ്ട് .ഇന്നു പണത്തിൻ്റെയും അധികാരത്തിൻ്റെയും കളി, ആദർശ രാഷ്ട്രീയക്കാരെ ഒക്കെച്ചവിട്ടിമെതിച്ചാണ് ഇത്രയും എത്തിയത്.ഈ നശിച്ച മഹാമാരി കാരണം.. എല്ലാം തകർന്നു. ആരും കാണാൻ വരുന്നില്ല, ആർക്കും ശുപാർശ വേണ്ട. ഇപ്പം പുറത്തിറങ്ങുന്നത് അപകടമാണ്.മാസ്ക്ക് തുന്നി വിതരണം ചെയ്യാനും പാവങ്ങൾക്ക് ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുക്കാനും ഭാര്യ പോകുന്നത് അപകടമാണ്. വിലക്കിയതാണ്." പാവങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി എന്നും പ്രസംഗിച്ചു നടന്നിട്ട് അവർക്കൊരാവശ്യം വന്നപ്പോൾ വീട്ടിലിരിക്ക ക യാണോ? ചെല്ലൂ സന്നദ്ധ സേനക്കൊപ്പം ചേരൂ. ഈ സമയത്തെങ്കിലും അവർക്കു വേണ്ടി എന്തെങ്കിലും ചെയ്യൂ " ഭാര്യ പറഞ്ഞത് സോമൻ കേട്ടില്ലന്നു നടിച്ചു. അപ്പഴാണ് ഫോൺ ബൽ അടിച്ചത് .പാർട്ടി ഓഫീസിൽ നിന്നാണ്."നിങ്ങൾ ഉടനേ വരണം. എല്ലാ വീടും കയറി ഇറങ്ങണം. ബാക്കി പാർട്ടിക്കാർ മുഴുവൻ സമയവും അവർക്ക് വേണ്ടി രംഗത്താണ് .നമ്മൾ ഒറ്റപ്പെട്ടു പോകും""സോറി. എനിക്കൊരു തലവേദന തൊണ്ണക്ക് വേദന ഞാൻ ഇരുപത്തിനാലു ദിവസം ക്വാറൻൻ്റയിനിലാണ്."ഇവന്മാർക്കവേണ്ടി ഓടി നടക്കാൻ എനിക്ക് വട്ടുണ്ടോ? എൻ്റെ ആരോഗ്യം നോക്കണ്ടേ. അതിനു വേണ്ടി പ്പറഞ്ഞ നുണ ആസ്വദിച്ച് സോമൻ ടി.വി ഓൺ ചെയ്തു.