|
Wed, Oct 31, 8:34 PM (13 hours ago)
| |||
ശങ്കരൻ [കീ ശക്കഥ-65]
മുടി വെട്ടണം. ടൗണിൽ ആദ്യം കണ്ട ബാർബർ ഷോപ്പിൽ ത്തന്നെ കയറി. എല്ലാ ആധുനിക സൗകര്യങ്ങളും. ഭവ്യതയോടെ എന്നെ കസേരയിൽപ്പിടിച്ചിരുത്തി.
" തമ്പുരാന്റെ തലമുടി ഞാൻ വെട്ടാം."
മുറിയുടെ മൂലയിൽ നിന്നും ഒരു ശബ്ദം. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഒരു വൃദ്ധൻ. ചുക്കിച്ചുളിഞ്ഞ മുഖം.
" വേണ്ട അച്ഛൻ വെറുതെ ഇരുന്നാൽ മതി." മകന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നു.ഞാൻ കറങ്ങുന്ന ആ കസേര തിരിച്ചു. എങ്ങോ പരിചയമുള്ള മുഖം.
" ശങ്കരൻ !"
അയാൾ എഴുനേറ്റു.തിരുമനസ് അടിയനെ ത്തിരിച്ചറിഞ്ഞു.ഇല്ലേ?
ഞാൻ ചാടി എഴുനേറ്റു.ശങ്കരനെ മറക്കാൻ പറ്റുമോ? കുട്ടിക്കാലത്ത് ഞങ്ങളുടെ ഒക്കെത്തലമുടി വെട്ടുന്നത് ശങ്കരനാണ്. ഒരു തകരപ്പെട്ടിയുമായി, തോളിൽ ഒരു മാറാപ്പും തൂക്കി പടി കടന്ന വരുന്ന ശങ്കരനെ ഇന്നും ഓർമ്മയുണ്ട്. നാട്ടിലെ കഥകൾ മുഴുവൻ പറഞ്ഞ് രസിപ്പിച്ചാണ് തലമുടി വെട്ടുക. നല്ല വേദന എടുക്കും. ആ തുരുമ്പിച്ച കത്രികക്ക് മൂർച്ച കുറവായിരിന്നു.ആ ഹാരത്തിനു പുറമേ അരിയും എണ്ണയും നാളികേരവും ശങ്കരനു കൊടുക്കും. വീണ്ടും തല ചൊറിഞ്ഞ് ശങ്കരൻ അവിടെത്തന്നെ നിൽക്കും. അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചില്ലറ വല്ലതും കിട്ടണം. അതും ശങ്കരന് കൊടുക്കും.ശങ്കരന് എന്തുകൊടുക്കാനും ഞങ്ങൾക്കിഷ്ടമായിരുന്നു. നെരേഷാപ്പിലേക്കാണ് ശങ്കരൻ പോവുക. കടിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ വലിയ സ്നേഹവും വിനയവുമാണ്. എപ്പം വന്നാലും മുത്തശ്ശൻ എന്തെങ്കിലും കൊടുക്കും. മുഴുവൻ കള്ളുകുടിച്ച് കളയരുതെന്ന ഉപദേശവും.
മകൻ ഗൾഫിൽപ്പോയി വന്നാണ് ഇത്ര വലിയ കട തുടങ്ങിയത് മുടി വെട്ടാൻ അവൻ സമ്മതിക്കില്ല. കൈ വിറയ്ക്കുമത്രേ സാറുമ്മാർക്കിഷ്ടപ്പെടില്ലത്രേ. ശങ്കരൻ ദയനീയമായി എന്നെ നോക്കി.
"എന്റെ മുടി ശങ്കരൻ വെട്ടിയാൽ മതി."
ആകണ്ണുകളിൽ ഒരു തിളക്കം. മകന്റെ എതിർപ്പ് വകവയ്ക്കാതെ കത്രികയും ചീപ്പും കയ്യിലെടുത്തു. വളരെക്കഷ്ട്ടപ്പെട്ട് പണി ഒരു വിധംപൂർത്തിയാക്കി.ആ ചുക്കിച്ചുളിഞ്ഞ മുഖത്ത് ഒരു സംതൃപ്ത്തി. തിരിച്ചുപോരുമ്പോൾ ഒരു അഞ്ഞൂറു രൂപാ കയ്യിൽ വച്ചു കൊടുത്തു. ആ കണ്ണുകളിൽ വന്ന നനവ് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.
മുടി വെട്ടണം. ടൗണിൽ ആദ്യം കണ്ട ബാർബർ ഷോപ്പിൽ ത്തന്നെ കയറി. എല്ലാ ആധുനിക സൗകര്യങ്ങളും. ഭവ്യതയോടെ എന്നെ കസേരയിൽപ്പിടിച്ചിരുത്തി.
" തമ്പുരാന്റെ തലമുടി ഞാൻ വെട്ടാം."
മുറിയുടെ മൂലയിൽ നിന്നും ഒരു ശബ്ദം. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഒരു വൃദ്ധൻ. ചുക്കിച്ചുളിഞ്ഞ മുഖം.
" വേണ്ട അച്ഛൻ വെറുതെ ഇരുന്നാൽ മതി." മകന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നു.ഞാൻ കറങ്ങുന്ന ആ കസേര തിരിച്ചു. എങ്ങോ പരിചയമുള്ള മുഖം.
" ശങ്കരൻ !"
അയാൾ എഴുനേറ്റു.തിരുമനസ് അടിയനെ ത്തിരിച്ചറിഞ്ഞു.ഇല്ലേ?
ഞാൻ ചാടി എഴുനേറ്റു.ശങ്കരനെ മറക്കാൻ പറ്റുമോ? കുട്ടിക്കാലത്ത് ഞങ്ങളുടെ ഒക്കെത്തലമുടി വെട്ടുന്നത് ശങ്കരനാണ്. ഒരു തകരപ്പെട്ടിയുമായി, തോളിൽ ഒരു മാറാപ്പും തൂക്കി പടി കടന്ന വരുന്ന ശങ്കരനെ ഇന്നും ഓർമ്മയുണ്ട്. നാട്ടിലെ കഥകൾ മുഴുവൻ പറഞ്ഞ് രസിപ്പിച്ചാണ് തലമുടി വെട്ടുക. നല്ല വേദന എടുക്കും. ആ തുരുമ്പിച്ച കത്രികക്ക് മൂർച്ച കുറവായിരിന്നു.ആ ഹാരത്തിനു പുറമേ അരിയും എണ്ണയും നാളികേരവും ശങ്കരനു കൊടുക്കും. വീണ്ടും തല ചൊറിഞ്ഞ് ശങ്കരൻ അവിടെത്തന്നെ നിൽക്കും. അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചില്ലറ വല്ലതും കിട്ടണം. അതും ശങ്കരന് കൊടുക്കും.ശങ്കരന് എന്തുകൊടുക്കാനും ഞങ്ങൾക്കിഷ്ടമായിരുന്നു. നെരേഷാപ്പിലേക്കാണ് ശങ്കരൻ പോവുക. കടിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ വലിയ സ്നേഹവും വിനയവുമാണ്. എപ്പം വന്നാലും മുത്തശ്ശൻ എന്തെങ്കിലും കൊടുക്കും. മുഴുവൻ കള്ളുകുടിച്ച് കളയരുതെന്ന ഉപദേശവും.
മകൻ ഗൾഫിൽപ്പോയി വന്നാണ് ഇത്ര വലിയ കട തുടങ്ങിയത് മുടി വെട്ടാൻ അവൻ സമ്മതിക്കില്ല. കൈ വിറയ്ക്കുമത്രേ സാറുമ്മാർക്കിഷ്ടപ്പെടില്ലത്രേ.
"എന്റെ മുടി ശങ്കരൻ വെട്ടിയാൽ മതി."
ആകണ്ണുകളിൽ ഒരു തിളക്കം. മകന്റെ എതിർപ്പ് വകവയ്ക്കാതെ കത്രികയും ചീപ്പും കയ്യിലെടുത്തു. വളരെക്കഷ്ട്ടപ്പെട്ട് പണി ഒരു വിധംപൂർത്തിയാക്കി.ആ ചുക്കിച്ചുളിഞ്ഞ മുഖത്ത് ഒരു സംതൃപ്ത്തി. തിരിച്ചുപോരുമ്പോൾ ഒരു അഞ്ഞൂറു രൂപാ കയ്യിൽ വച്ചു കൊടുത്തു. ആ കണ്ണുകളിൽ വന്ന നനവ് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.
No comments:
Post a Comment