കാലയവനനും ശ്രീകൃഷ്ണനും [കൃഷ്ണൻ്റെ ചിരി- 62]കംസനെ കൊന്നതിന് പ്രതീകാരമായി ജരാസന്ധൻ കൃഷ്ണനോട് യുദ്ധം ചെയ്തു.പതിനെട്ട് വട്ടം.കൃഷ്ണനെ തോൽപ്പിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. അപ്പഴാണ് ജരാസന്ധ ൻ്റെ സുഹൃത്ത് ദുഷ്ടനായ കാലയവനൻ കൃഷ്ണനുമായി ഏറ്റുമുട്ടിയത്. അവന് പരമശിവൻ ഒരു വരം നൽകിയിട്ടുണ്ട് ഒരായുധം കൊണ്ടോ, കൈ കൊണ്ടോ ആർക്കും അവനെ കൊല്ലാൻ പറ്റില്ല എന്ന്. ആ ഹുങ്കിലാണ് കൃഷ്ണനുമായി ഏറ്റുമുട്ടിയത്.കൃഷ്ണൻനിരായുധനായി അവൻ്റെ മുമ്പിൽ വന്നു.കൃഷ്ണനെപ്പിടിച്ച് വധിക്കാനായി അവൻ ഓടി അടുത്തു. കൃഷ്ണൻ പേടിച്ച പോലെ ഓടി.പുറകെ കാലയവനനും.കൃഷ്ണൻ ഓടി ഓടി ഒരു ഗുഹയിലൊളിച്ചു. പുറകേ അവനും ഗുഹയിൽക്കയറി. കുറേ ചെന്നപ്പോൾ അവിടെ ഒരാൾ കിടന്നുറങ്ങുന്നു. കൃഷ്ണൻ്റെ ഉത്തരീയവും പുതച്ച്.കൃഷ്ണനാണന്നുറച്ച് കാലുകൊണ്ട് ഒററച്ചവിട്ട്. കാലങ്ങളായി നിന്ദ്രയിലായിരുന്ന മുചുകുന്ദൻ എന്ന മഹർഷി ആയിരുന്നു അത്. തൻ്റെ നിദ്രക്ക് ഭംഗം വരുത്തിയതിൽ ക്രുദ്ധനായ മഹർഷി രൂക്ഷമായി അവനെ നോക്കി.ആ നോട്ടത്തിൽ അവൻ ഭസ്മമായി.ഇഷാക്കുവംശത്തിലെ മന്ധാതാവ് എന്ന രാജാവിൻ്റെ പുത്രനായിരുന്നു മുചു കുന്ദൻ.വീരപരാക്രമി ആയ അവനെ ഇന്ദ്രൻ ദേവ സംരക്ഷകനായി ദേവലോകത്തു നിയമിച്ചു. പരമശിവൻ്റെ പുത്രൻ സുബ്രമണ്യൻ ആ ചുമതല ഏറ്റെടുക്കുന്നവരെ അതു തുടർന്നു. സംപ്രീതനായ ഇന്ദ്രൻ മുചുകുന്ദനോട് ഒരു വരം ആവശ്യപ്പെട്ടോളാൻ പറഞ്ഞു. ഇത്രയും കാലം ഊണും ഉറക്കവുമുപേക്ഷിച്ച് ദേവരക്ഷക്ക് വേണ്ടി ജീവിച്ചു. എനിക്ക് സ്വസ്ഥമായി ഒന്നുറങ്ങിയാൽ കൊള്ളാമെന്നുണ്ട്. ദീർഘനിന്ദ്രക്കുള്ള വരം തന്നാൽ മതി എന്നു പറഞ്ഞു. ഇന്ദ്രൻ സമ്മതിച്ചു.കൂടെ ഒന്നുകൂടി പ്പറഞ്ഞു നീ ഉണർന്നാൽ ആദ്യം കാണുന്ന ആൾ ഭസ്മമായാത്തീരും.ഈ കാര്യങ്ങൾ അറിയാവുന്ന കൃഷ്ണൻ കാലയവനനെ ആഗുഹയിൽ എത്തിച്ചത്. തൻ്റെ ഉത്തരീയം കൊണ്ട് മഹർഷിയെ പുതപ്പിച്ചതും കൃഷ്ണനാണ്.അങ്ങിനെ ആയുധവും കയ്യും ഉപയോഗിക്കാതെ തന്നെ കാലയവനൻ കാലപുരി പൂകി.കൃഷ്ണൻ മഹർഷിയുടെ മുമ്പിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.ശ്രീകൃഷ്ണനെതാണ് തൊഴുത് അനുഗ്രഹം വാങ്ങി. കലിയുഗാരംഭമായി എന്നു മഹർഷിക് മനസിലായി.അവിടെത്തന്നെ ആശ്രമം കെട്ടി ശിഷ്യഗണങ്ങളോടൊത്ത് അവിടെ വസിച്ചു. ദുഷ്ട്ടനിഗ്രഹം വൃതമാക്കിയ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ യാത്ര തുടർന്നു.തൻ്റെ സ്വതസിദ്ധമായ ചിരിയോടെ...