ഉതംഗമഹർഷിക്ക് കൊടുത്ത വരം [ കൃഷ്ണൻ്റെ ചിരി- 53]മഹാഭാരത യുദ്ധം കഴിഞ്ഞ് ശ്രീകൃഷ്ണൻ മടങ്ങുമ്പോൾ വഴിക്കു വച്ച് ഉതംഗ മഹർഷിയെ കണ്ടുമുട്ടി. ഞാൻ കൊടും കാട്ടിലൂടെയുള്ള ഒരു യാത്രയാണ് അനുഗ്രഹമുണ്ടാകണം എന്ന് മഹർഷി കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു."എപ്പോഴൊക്കെ എനിക്ക് ദാഹിക്കുന്നുവോ അപ്പോഴൊക്കെ എനിക്ക് കുടിവെള്ളം ലഭ്യമാക്കണം." എന്നൊരു വരം കൃഷ്ണനോട് ചോദിച്ചു.കൃഷ്ണൻ വരം കൊടുത്തു.ഉതംഗ മഹർഷി കാട്ടിലൂടെ യാത്ര തുടർന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വല്ലാത്ത ദാഹം തോന്നി. അടുത്തെങ്ങും ഒരു ജലാശയത്തിൻ്റെ ലക്ഷണമില്ല. അപ്പഴാണ് കൃഷ്ണൻ്റെ വരം ഓർമ്മ വന്നത്.ആ സമയത്ത് ഒരു പ്രാകൃതനായ കാട്ടാളൻ ആ വഴി വന്നു. കീറിയ മൃഗചർമ്മം കൊണ്ടുള്ള വേഷം. തലമുടി വളർന്ന് മുഖം പകുതി മറച്ച് കിടക്കുന്നു. കൂടെ രണ്ടു വേട്ടപ്പട്ടികൾ. കയ്യിൽ പ്രാകൃതായുധങ്ങൾ.തോളത്ത് തോലുകൊണ്ടൊരു സഞ്ചി.മറു തോളിൽ ചോരയൊലിപ്പിച്ച് ഒരു വേട്ടമൃഗം '" അങ്ങയെക്കണ്ടിട്ട് ദാഹിച്ചുവലഞ്ഞതായിത്തൊന്നുന്നു. ഇതു കടിച്ചാലും " കാട്ടാളൻ തൻ്റെ തോളത്തുള്ള തുകൽ സഞ്ചി എടുത്തു. അതിലെ വെള്ളം മഹർഷി ക്ക് നീട്ടി. പക്ഷെ ഉതംഗ മഹർഷിക്ക് വൃത്തിഹീനനായ ആ ചണ്ഡാലൻ്റെ കയ്യിൽ നിന്നുള്ള വെള്ളം വേണ്ട എന്നു തീരുമാനിച്ചു. കാട്ടാളൻ വീണ്ടും നിർബ്ബന്ധിച്ചു.ഉതംഗൻ നിരസിച്ചു. കാട്ടാളൻകാട്ടിൽ മറഞ്ഞു.ഇതാണോ കൃഷ്ണൻ്റെ വരം. മഹർഷി ദാഹം കൊണ്ട് അവശനായി. അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അടുത്തെത്തി."ഈ വൃത്തിഹീനനായ ചണ്ഡാലൻ്റെ കയ്യിൽ നിന്നാണോ ഞാൻ വെള്ളം കുടിക്കണ്ടത്. ഇതാണോ അങ്ങയുടെ വരപ്രസാദം " മുനി അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ നീരസം മറച്ചു വച്ചില്ല.കൃഷ്ണൻ ചിരിച്ചു. അങ്ങേയ്ക്ക് ദാഹിച്ചപ്പോൾ അങ്ങേയ്ക്ക് വേണ്ടി ഇന്ദ്രനോട്അമൃതാണ് ആവശ്യപ്പെട്ടത്. പക്ഷേ ഇന്ദന് അമൃത് ഒരു മനുഷ്യന് കൊടുക്കാൻ താൽപ്പര്യമില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ നിർബ്ബന്ധിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു കാട്ടാളൻ്റെ വേഷത്തിലേ അദ്ദേഹത്തിന് അമൃത് കൊടുക്കുകയുള്ളു എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങിനെ അങ്ങയുടെ മുമ്പിൽ വന്നത് സാക്ഷാൽ ഇന്ദ്രദേവനാണ്.അങ്ങക്ക് തരുവാൻ അമൃതുമായി.ഉതം ഗ മുനി ലജ്ജിച്ചു തലതാഴ്ത്തി." കാട്ടാളർക്കും, മുനിമാർക്കും, രാജാക്കന്മാർക്കും എല്ലാം ഒരു ദൈവമേ ഒള്ളു. എല്ലാവരുടേയും ചോരയ്ക്ക് ചുവപ്പു നിറവും. അങ്ങയുടെ മനസിലെ മാലിന്യം കൊണ്ടാണ് അങ്ങേക്ക് അതു തിരിച്ചറിയാതെ പോയത്.തെറ്റുപറ്റിയ ഉതംഗ മുനികൃഷ്ണനെ നമസ്ക്കരിച്ചു മാപ്പ് ചോദിച്ചു.കൃഷ്ണൻ അദ്ദേഹത്തിന് ജലം നൽകി യാത്രയാക്കി.നാനാജാതി മനസ്ഥതരേയും ഒരു പോലെ കാണാനുള്ള ഒരു വലിയ സന്ദേശമാണ് ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഇവിടെ മാലോകർക്ക് നൽകിയത്.