ശ്രീകൃഷ്ണനും ഭൂതവും [കൃഷ്ണൻ്റെ ചിരി- 88 ]ഒരു ദിവസം ബലരാമനും സാത്യകിയും, ശ്രീകൃഷ്ണനൊത്ത് കൊടുംകാട്ടിൽ വേട്ടക്ക് പോയി. രാത്രി ആയപ്പോൾ കാനന മദ്ധ്യത്തിൽ കുടുങ്ങിപ്പോയി. ഇനി പ്രഭാതമാകാതെ പുറത്തു കടക്കാൻ പറ്റില്ല. രാത്രി അവർ കാട്ടിൽ തന്നെ കൂടാൻ തീരുമാനിച്ചു.രണ്ടു പേർ ഉറങ്ങുമ്പോൾ ഒരാൾ കാവൽ നിൽക്കണം എന്നു നിശ്ചയിച്ചു.ആദ്യം സാത്യകിയാണ് കാവൽ നിന്നത്. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഭീകരരൂപി ആയ ഒരു ഭൂതം അവിടെ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ഞാൻ നിങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരേ രണ്ടു പേരേയും വധിക്കാൻ പോവുകയാണ് എന്നു പറഞ്ഞു.സാത്യകികോപിഷ്ടനായി ഭൂതത്തിനു നേരേ വാളും ഊരിപ്പിടിച്ച് കുതിച്ചു.സാത്യകിക്ക് കോപം കൂടുംതോറും ശത്രു വിൻ്റെ ശക്തി കൂടി കൂടി വന്നു.അപ്പോൾ ബലരാമൻ ഉണർന്നു. തത്ക്കാലം ഭൂതം പിൻ വാങ്ങി.സുക്ഷിക്കണം എന്നു പറഞ്ഞ് സാത്യകി ഉറങ്ങി.ബലരാമൻ കാവലിരുന്നു. രണ്ടു പേർ ഉറക്കമായന്നു് ഉറപ്പായപ്പോൾ ഭൂതം വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.ഉറങ്ങുന്നവരെ കൊല്ലാൻ മുതിർന്നു .ബലരാമൻ ക്രോധിഷ്ടനായി. കലപ്പയുമായി ഭൂതത്തിന് നേരേ കുതിച്ചു. ചൂടാകുംതോറും ഭൂതത്തിൻ്റെ ശക്തി കൂടി കൂടി വന്നു.അപ്പഴാണ് കൃഷ്ണൻ ഉണർന്നത്. ഭൂതം വീണ്ടും അപ്രത്യക്ഷനായി. ബലരാമൻ ശ്രീകൃഷ്ണനോട് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു. ആ ഭൂതത്തിന് ശക്തി കൂടിക്കൂടി വരുകയാണ്. സൂക്ഷിക്കണം. എന്നു പറഞ്ഞ് ബലരാമനും കിടന്നുറങ്ങി. ശ്രീകൃഷ്ണൻ കാവലിരുന്നു. പൂർവ്വാധികം ശക്തിയോടെ ഭൂതം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ഇത്തവണ ഉറപ്പായും നിൻ്റെ രണ്ടു കൂട്ടുകാരെ ഞാൻ വധിക്കും. അതു കഴിഞ്ഞ് നിന്നേയും.ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഭൂതത്തിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു. " സുഹൃത്തേ ഞാൽ തന്നെ ഇവർക്ക് കാവലിരിയുന്നത് വിരസമാണ്. ഒരു കൂട്ടുകിട്ടിയത് നന്നായി " എന്നു പറഞ്ഞ് വീണ്ടും ചിരിച്ചു. സമചിത്തതയോടെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഭൂതത്തേ അഭിമുഖീകരിച്ചപ്പോൾ അവൻ്റെ ശക്തി കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വന്നു. അവൻ്റെ വലിപ്പവും കുറഞ്ഞു വന്നു. പെട്ടന്ന് ബലരാമനും സാത്യകിയും ഉണർന്നു. ഭൂതം എവിടെപ്പോയി എന്നു ചോദിച്ചു.ശ്രീകൃഷ്ണൻ തൻ്റെ മേലങ്കിയിലെ ഒരു ചെറിയ കെട്ട് കാണിച്ചു കൊടുത്തു. ഇതിൽ ഒരു ചെറിയ പുഴുവായി അവനുണ്ട്. എന്നു പറഞ്ഞു. അവർക്കൽഭുതമായി. ഇതെങ്ങിനെ സംഭവിച്ചു. എന്നു ചോദിച്ചു.അപ്പം കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു. ശത്രുവിനെ എതിരിടുമ്പോൾ അവൻ്റെ ദൗർബല്യങ്ങൾ അറിയണം. ദേഷ്യം കൂടിയാൽ അവൻ്റെ ശക്തിയും വലിപ്പവും ഇരട്ടിയ്ക്കും. അതേ സമയം ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സമചിത്തതയോടെ അവനെ നേരിട്ടാൽ അവൻ്റെ ശക്തി കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വരും. അവൻ്റെ രൂപവും ചെറുതാകും. ഇതു മനസിലാക്കാതെ നിങ്ങൾ ചൂടായതാണ് പ്രശ്നമായത്. ഈ തത്വം നിങ്ങൾ ഏതു പ്രശ്നത്തിൽ ഇടപെടുംമ്പഴും ഒരു പാഠമാകണ്ടതാണ്.