തെങ്ങിൻ മുകളിൽ സെയ്ഫാണ് [കീ ശക്കഥ-427
കോരപ്പന് തെങ്ങുകയറ്റമാണ് തൊഴിൽ. കഴിഞ്ഞ നാൽപ്പതു വർഷമായി തുടരുന്നു. ഒറ്റത്തടിയാണ്. ഒരൊറ്റമുണ്ട്. അരയിൽ ഒരു തോർത്ത് പിരിച്ചു കെട്ടിയിരിക്കും. ഒരു നീളമുള്ള വാക്കത്തി പുറകിൽ തൂക്കിയിരിക്കും, പാളത്തൊപ്പി തലയിൽ. തെങ്ങുകയറാൻ തളപ്പ്, കൈത്തളപ്പ്.ഇവസന്തത സഹചാരി.
രാവിലെ പണിക്ക് തയാറായി വന്നതാണ്ട്. അപ്പഴാണ് ആ വലിയ ഇരമ്പൽ.പുഴ കവിഞ്ഞൊഴുകുന്നു. മലവെള്ളപ്പാച്ചിൽ. വെള്ളം ഉയർന്നു യർന്നു വരുന്നു. കൂടുതൽ ആലോചിച്ചില്ല. അടുത്തു നിന്ന തെങ്ങിൽച്ചാടിക്കയറി. വെള്ളം പൊങ്ങി വരുന്നു. കോരപ്പൻ മുകളിലേയ്ക്ക് തന്നെ കയറി. തന്റെ അന്നദാദാ വ് തന്നെ ചതിക്കില്ല. അങ്ങിനെ തെങ്ങിനു മുകളിൽ എത്തി. താഴെ ആളുകളുടെ ആർത്തനാദം. പതുക്കെ തെങ്ങിന്റെ കവിളിലേക്ക് കയറി.
മഴയുണ്ട്. പക്ഷേ കാറ്റ് അപകടമാണ്. രണ്ടു മടൽ വെട്ടി അതിന്റെ മുകളിൽ വിലങ്ങനേ കെട്ടി ഉറപ്പിച്ചു.അതിന്റെ ഓലമെടഞ്ഞ് തത്ക്കാലം മഴക്ക് ഒരു മറ ഒരുക്കി. മണിക്കൂറുകൾ കഴിഞ്ഞു. താഴെ വെള്ളം പൊങ്ങി വരുന്നു.രണ്ടു കരിക്ക് വെട്ടിക്കുടിച്ചു.അതിന്റെ നമ്പ് വടിച്ച് കഴിച്ചു. തന്റെ പാളത്തൊപ്പിയിൽ മുറുക്കാനും കത്തിയുമുണ്ട്. വടക്കൻപുകയില കൂട്ടി ഒരുഗ്രൻ മുറുക്ക്.ആകെ ഉഷാറായി. ഉച്ചകഴിഞ്ഞു. അപ്പഴാണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്. അതിന്റെ കുലചെത്തിക ള്ളെടുക്കാൻ ഒരു കുടം വച്ചിരിക്കുന്നു. അതിൽ കാൽ ഭാഗം കള്ള്.കോരപ്പൻ സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി. അത് മുഴുവൻ അകത്താക്കി. രണ്ടു നാളികേരം വെട്ടി അതിന്റെ വെള്ളം കുടിച്ചു.കാമ്പ് കഴിച്ചു.ഒരു വടക്കൻപു കല കൂടി വായിലിട്ടു. പരമാനന്ദം. രാത്രി ആയി. ചുറ്റുപാടും കൂരാക്കൂരിരുട്ട്. തെങ്ങിന്റെ മടൽ കീറിക്കയറുപോലെ പിരിച്ച് തന്റെ ശരീരം തെങ്ങിനോട് ബന്ധിച്ചു 'റ' പോലെ വളഞ്ഞ് തെങ്ങിന്റെ കൂമ്പിൽക്കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മെടഞ്ഞ ഓലയിൽ സുഖമായുറങ്ങി. ഇന്ന് ഈ പ്രദേശത്ത് ഇത്ര സുരക്ഷിതമായി ആരും ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവില്ല.
പക്ഷികളുടെ ചിറകടി കെട്ടാണ് ഉണർന്നത്. ഒന്നു പകച്ചുപോയി. തന്റെ വാസസ്ഥലം കണ്ടപ്പോൾ കോരപ്പന് ചിരി വന്നു.
കൊഞ്ഞാട്ടമുറിച്ചെടുത്ത് പല്ലുതേച്ചു. മഴവെള്ളം കൊണ്ട് മുഖം കഴുകി. താഴേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഞട്ടിപ്പോയി. നൊക്കെത്താത്ത ദൂരത്തോളം വെള്ളം.പ്രഭാദ ഭക്ഷണം കേരവൃ ക്ഷo തന്നെ തന്നു. ദൂരെ കെട്ടിടങ്ങളുടെ രണ്ടാം നിലയിലും വെള്ളം കയറി. ഇവിടെ ഇനി എത്രനാൾ. ഇരിപ്പിടം ഒന്നുകൂടി ബലപ്പെടുത്തി.
താൻ മഹാഭാഗ്യവാനാണ്. കോരപ്പന് തോന്നി. എത്ര സുരക്ഷിതമായാണ് കഴിഞ്ഞുകൂടുന്നത്.നല്ല ആഹാരവും, വെള്ളവും, ആവശ്യത്തിന് മദ്യവും. ഇനിയും ഒരു പത്തു ദിവസം കൂടി കഴിയാനുള്ള ഇനമുണ്ട്. ഈ കൽപ്പവൃക്ഷത്തെ മറന്നതാണ് നമ്മുടെ ശാപം. തൊപ്പി തുറന്ന് മുറുക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ആ ഇരുനൂറിന്റെ നോട്ട് കണ്ടത്. അതു കയ്യിലെടുത്തു. ഇന്നിതിനൊരു വിലയുമില്ല. ആയിരക്കണക്കിനു രൂപായുടെമുകളിലിരുന്ന് പട്ടിണി കിടക്കുന്നവരെ നീ കാണുന്നില്ലേ? ആഹാരം കിട്ടാനില്ല. വെള്ളമില്ല ആ ഇരുനൂറു രൂപാ കോ രപ്പൻ കാററിൽപ്പറത്തി.അടുത്ത ഫ്ലാറ്റിൽ നിന്നുള്ള കരച്ചിൽ നേർത്ത വരുന്നത് കോരപ്പന റിഞ്ഞു.നീണ്ട അഞ്ചു ദിവസം. താഴെ വെള്ളമിറങ്ങിത്തുടങ്ങി.തഴേക്ക് ഇറങ്ങാൻ കോരപ്പന് മടി തോന്നി. ഈ സമ്പന്നതയിൽ നിന്ന് ദാരി ദ്ര്യത്തിലേക്ക്. കഷ്ടപ്പാടിലേക്ക്. എന്തിന്?
താഴെ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ പത്രക്കാരും ചാനലുകാരു നാട്ടുകാരും. ഒന്നു ചിരിച്ച് തന്റെ കഥ പറഞ്ഞ് കോരപ്പൻ നടന്നു നീങ്ങി.
കോരപ്പന് തെങ്ങുകയറ്റമാണ് തൊഴിൽ. കഴിഞ്ഞ നാൽപ്പതു വർഷമായി തുടരുന്നു. ഒറ്റത്തടിയാണ്. ഒരൊറ്റമുണ്ട്. അരയിൽ ഒരു തോർത്ത് പിരിച്ചു കെട്ടിയിരിക്കും. ഒരു നീളമുള്ള വാക്കത്തി പുറകിൽ തൂക്കിയിരിക്കും, പാളത്തൊപ്പി തലയിൽ. തെങ്ങുകയറാൻ തളപ്പ്, കൈത്തളപ്പ്.ഇവസന്തത സഹചാരി.
രാവിലെ പണിക്ക് തയാറായി വന്നതാണ്ട്. അപ്പഴാണ് ആ വലിയ ഇരമ്പൽ.പുഴ കവിഞ്ഞൊഴുകുന്നു. മലവെള്ളപ്പാച്ചിൽ. വെള്ളം ഉയർന്നു യർന്നു വരുന്നു. കൂടുതൽ ആലോചിച്ചില്ല. അടുത്തു നിന്ന തെങ്ങിൽച്ചാടിക്കയറി. വെള്ളം പൊങ്ങി വരുന്നു. കോരപ്പൻ മുകളിലേയ്ക്ക് തന്നെ കയറി. തന്റെ അന്നദാദാ വ് തന്നെ ചതിക്കില്ല. അങ്ങിനെ തെങ്ങിനു മുകളിൽ എത്തി. താഴെ ആളുകളുടെ ആർത്തനാദം. പതുക്കെ തെങ്ങിന്റെ കവിളിലേക്ക് കയറി.
മഴയുണ്ട്. പക്ഷേ കാറ്റ് അപകടമാണ്. രണ്ടു മടൽ വെട്ടി അതിന്റെ മുകളിൽ വിലങ്ങനേ കെട്ടി ഉറപ്പിച്ചു.അതിന്റെ ഓലമെടഞ്ഞ് തത്ക്കാലം മഴക്ക് ഒരു മറ ഒരുക്കി. മണിക്കൂറുകൾ കഴിഞ്ഞു. താഴെ വെള്ളം പൊങ്ങി വരുന്നു.രണ്ടു കരിക്ക് വെട്ടിക്കുടിച്ചു.അതിന്റെ നമ്പ് വടിച്ച് കഴിച്ചു. തന്റെ പാളത്തൊപ്പിയിൽ മുറുക്കാനും കത്തിയുമുണ്ട്. വടക്കൻപുകയില കൂട്ടി ഒരുഗ്രൻ മുറുക്ക്.ആകെ ഉഷാറായി. ഉച്ചകഴിഞ്ഞു. അപ്പഴാണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്. അതിന്റെ കുലചെത്തിക ള്ളെടുക്കാൻ ഒരു കുടം വച്ചിരിക്കുന്നു. അതിൽ കാൽ ഭാഗം കള്ള്.കോരപ്പൻ സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി. അത് മുഴുവൻ അകത്താക്കി. രണ്ടു നാളികേരം വെട്ടി അതിന്റെ വെള്ളം കുടിച്ചു.കാമ്പ് കഴിച്ചു.ഒരു വടക്കൻപു കല കൂടി വായിലിട്ടു. പരമാനന്ദം. രാത്രി ആയി. ചുറ്റുപാടും കൂരാക്കൂരിരുട്ട്. തെങ്ങിന്റെ മടൽ കീറിക്കയറുപോലെ പിരിച്ച് തന്റെ ശരീരം തെങ്ങിനോട് ബന്ധിച്ചു 'റ' പോലെ വളഞ്ഞ് തെങ്ങിന്റെ കൂമ്പിൽക്കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മെടഞ്ഞ ഓലയിൽ സുഖമായുറങ്ങി. ഇന്ന് ഈ പ്രദേശത്ത് ഇത്ര സുരക്ഷിതമായി ആരും ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവില്ല.
പക്ഷികളുടെ ചിറകടി കെട്ടാണ് ഉണർന്നത്. ഒന്നു പകച്ചുപോയി. തന്റെ വാസസ്ഥലം കണ്ടപ്പോൾ കോരപ്പന് ചിരി വന്നു.
കൊഞ്ഞാട്ടമുറിച്ചെടുത്ത് പല്ലുതേച്ചു. മഴവെള്ളം കൊണ്ട് മുഖം കഴുകി. താഴേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഞട്ടിപ്പോയി. നൊക്കെത്താത്ത ദൂരത്തോളം വെള്ളം.പ്രഭാദ ഭക്ഷണം കേരവൃ ക്ഷo തന്നെ തന്നു. ദൂരെ കെട്ടിടങ്ങളുടെ രണ്ടാം നിലയിലും വെള്ളം കയറി. ഇവിടെ ഇനി എത്രനാൾ. ഇരിപ്പിടം ഒന്നുകൂടി ബലപ്പെടുത്തി.
താൻ മഹാഭാഗ്യവാനാണ്. കോരപ്പന് തോന്നി. എത്ര സുരക്ഷിതമായാണ് കഴിഞ്ഞുകൂടുന്നത്.നല്ല ആഹാരവും, വെള്ളവും, ആവശ്യത്തിന് മദ്യവും. ഇനിയും ഒരു പത്തു ദിവസം കൂടി കഴിയാനുള്ള ഇനമുണ്ട്. ഈ കൽപ്പവൃക്ഷത്തെ മറന്നതാണ് നമ്മുടെ ശാപം. തൊപ്പി തുറന്ന് മുറുക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ആ ഇരുനൂറിന്റെ നോട്ട് കണ്ടത്. അതു കയ്യിലെടുത്തു. ഇന്നിതിനൊരു വിലയുമില്ല. ആയിരക്കണക്കിനു രൂപായുടെമുകളിലിരുന്ന് പട്ടിണി കിടക്കുന്നവരെ നീ കാണുന്നില്ലേ? ആഹാരം കിട്ടാനില്ല. വെള്ളമില്ല ആ ഇരുനൂറു രൂപാ കോ രപ്പൻ കാററിൽപ്പറത്തി.അടുത്ത ഫ്ലാറ്റിൽ നിന്നുള്ള കരച്ചിൽ നേർത്ത വരുന്നത് കോരപ്പന റിഞ്ഞു.നീണ്ട അഞ്ചു ദിവസം. താഴെ വെള്ളമിറങ്ങിത്തുടങ്ങി.തഴേക്ക് ഇറങ്ങാൻ കോരപ്പന് മടി തോന്നി. ഈ സമ്പന്നതയിൽ നിന്ന് ദാരി ദ്ര്യത്തിലേക്ക്. കഷ്ടപ്പാടിലേക്ക്. എന്തിന്?
താഴെ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ പത്രക്കാരും ചാനലുകാരു നാട്ടുകാരും. ഒന്നു ചിരിച്ച് തന്റെ കഥ പറഞ്ഞ് കോരപ്പൻ നടന്നു നീങ്ങി.
ReplyForward
|
No comments:
Post a Comment