നാലുകെട്ട്

ദ്വാരകാപുരി സമുദ്രത്തിന് തിരിച്ചു നൽകുന്നു. [കൃഷ്ണൻ്റെ ചിരി- 93 ]

കംസവധം കഴിഞ്ഞു.വിദ്യാഭ്യാസം പൂർത്തിയായി. ശ്രീകൃഷ്ണൻ തൻ്റെ പഴയ ഗോപാല വേഷം അഴിച്ചു വച്ചു.നൃപ വേഷം ധരിച്ചു. തൻ്റെ ലക്ഷ്യത്തിനുതകുന്ന തരത്തിൽ ഒരു നല്ല നഗരവും കൊട്ടാരവും പണിയണം.ശ്രീകൃഷ്ണൻ സമുദ്രതീരത്തു ചെന്ന് വരുണ ദേവനെ സ്മരിച്ചു. എനിക്ക് സമുദ്രത്തിൽ ഒരു നൂറു യോജന സ്ഥലം വേണം.രാജ്യ തലസ്ഥാനവും കൊട്ടാരവും പണിയണം.ലക്ഷ്യം പൂർത്തിയായിക്കഴിയുമ്പോൾ ഈ സ്ഥലം തിരിച്ചു തരുന്നതാണ്. വരുണൻ സമ്മതിച്ചു.

ദേവ ശിൽപ്പി ആയ വിശ്വകർമ്മാവിനെ വരുത്തി. ഗരുഡനെ വരുത്തി. തൻ്റെ കൊട്ടാരം വൈകുണ്ഡത്തേക്കാൾ നന്നാകണം. യക്ഷ കിങ്കരന്മാരും' ശിവദൂതങ്ങളും സഹായത്തിനുണ്ടാകും. യക്ഷ കിങ്കരന്മാർ ഹിമാലയത്തിൽ നിന്ന് നവരത്നശേഖരം തന്നെ എത്തിച്ചു കൊടുത്തു. ഉത്തമവൃക്ഷങ്ങൾ മാത്രം യധാ സ്ഥാനങ്ങളിൽ വച്ചു പിടിപ്പിക്കണം. അധമവൃക്ഷങ്ങൾ ഒഴിവാക്കണം. അതു് ഏതൊക്കെയാണന്ന് ശ്രീകൃഷ്ണൻ വിവരിച്ചു കൊടുത്തു.ജലാശയം എവിടെ വേണം എവിടെ അരുത് എന്നും പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.സ്പ്പടികം കൊണ്ടുള്ള പുത്തലികൾ പണിയണം. വാസ്തുഭൂമിയിൽ ആനയുടേയും കുതിരയുടേയും അസ്ഥികൾ സ്ഥാപിക്കണം. സമചതുരാകൃതിയിൽ ഗൃഹങ്ങൾ പണിയരുത്. ഗരുഡൻ ദേവ ശിൽപ്പിക്സഹായി ആയി ഉണ്ടാകണം. എങ്ങിനെ വേണം ഒരു ഉത്തമ ഗൃഹം, നഗരം എന്ന് കൃഷ്ണൻ വ്യക്തമായി വിശദീകരിച്ചു കൊടുത്തു.

അതി മനോഹരമായ ദ്വാരകാപുരി ഉയർന്നു. അനുപമമായ ആ ആഡംബര നഗരത്തിൽ ശൂര സേന മഹാരാജാവിനും, ബലഭദ്രനും എല്ലാവർക്കും പ്രത്യേകം പ്രത്യേകം ഭവന സമുച്ചയങ്ങൾ. പിന്നെ അങ്ങോട്ട് ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ ഒരു തേരോട്ടമാണ് നമ്മൾ കാണുന്നത്.ധർമ്മസ്ഥാപനത്തിന് ഇതുവരെ ഉള്ളത് മുഴുവൻ നശിച്ച് പുതുനാമ്പുകൾ വരേണ്ടിയിരിയുന്നു.മഹായുദ്ധത്തിൽ അധർമ്മികളും അവരുടെ പരമ്പര മുഴുവനും നശിച്ചു. ഭാരത വർഷത്തെ ഒന്നിച്ചു കൊണ്ടു പോകാൻ ഒരുത്തമ തലമുറക്ക് ശ്രീകൃഷ്ണൻ തുടക്കമിട്ടു.ദേവാംശമുള്ള പാണ്ഡവരും അഗ്നിയിൽ നിന്ന് ജനിച്ച ദ്രൗപതിയും അവശേഷിച്ചു.ഉത്തരയുടെ ഗർഭത്തിലുള്ള ശിശു വിനെ വരെ കൊന്ന് ,അതിനും ശുദ്ധി വരുത്തി ജീവിപ്പിച്ചെടുത്തു. ബാക്കിയുള്ളവർക്കു വേണ്ടി ,ഒരു ലക്ഷ്യത്തിനുവേണ്ടി ,പ്രവർത്തിച്ച് സകല ശാപവും സ്വയം ഏറ്റെടുത്ത്, തൻ്റെ സ്വന്തം കുലവും മുഴുവൻ നശിച്ച്, തൻ്റെ വാക്കനുസരിച്ച് മധുരാപുരി ഒന്നടങ്കം സൂത്രത്തിന് തന്നെ തിരികെക്കൊടുത്ത് ആദിവ്യതേജസ് ഭൂമിയിൽ നിന്ന് അന്തർധാനം ചെയ്തു.