അന്തോനി യുടെ കയ്യാല [ നാലുകെട്ട് - 468] കാലങ്ങളായി അന്തോനി തറവാട്ടിലെ പണിക്കാരനായിരുന്നു. എല്ലാപ്പണിയും അറിയാം. അന്നു പറമ്പുകൾ തിരിച്ച് കയ്യാല വയ്ക്കണം. വഴിയോരത്ത് ഗെയ്ററിന് ഇരുവശവും മുള്ള നെടുനീളൻ കയ്യാലയും അന്തോനിയാണ് വച്ചത്.ഭൂമിദേവിയെ ഒട്ടും നോവിയ്ക്കാതെ സിമിൻ്റം, മണലും, കോൺക്രീററും ഒന്നും കൂടാതെ കാട്ടുകല്ലുകൾ കൊണ്ടും ചെറിയ ഉണ്ടക്കല്ലുകളും കൊണ്ടാണ് ആ കയ്യാല പണിതത്.ഒരു ചരടുകെട്ടുക പോലും ചെയ്യില്ല. ഒരോ നിരപണിയമ്പഴും ഒന്നു ചെരിഞ്ഞു നോക്കും.കിറുകൃത്യമായിരിക്കും അതിൻ്റെ ചെരിവു വരെ. വഴിയുടെ വശത്തുള്ള ആ കയ്യാല അന്തോനി പണിതിട്ട് അമ്പത്തി അഞ്ചു കൊല്ലമായി.ഇതിൻ്റെ ഒരു കല്ലു പോലും ഇളകിയിട്ടില്ല.. ഇന്നും ഒരു കേടും കൂടാതെ ഇതവിടെയുണ്ട്.ഞാൻ അതിനോട് ചേർന്ന് സിമിൻ്റും, മണലും, കോൺക്രീറ്റും ഉപയോഗിച്ച് പണിതിട്ടുപോലും ഇടിഞ്ഞു പോയി. അന്തോനി എന്നും ഒരൽഭുതമായിരുന്നു.തൊണ്ണൂറാം വയസിലും ഒരു പല്ലുപോലും പോയിട്ടില്ല. തലമുടി നരച്ചിട്ടില്ല എന്തിന് ഒരു ചുളിവ് പോലും ആ മുഖത്തില്ല.എല്ലുമുറുകെപ്പണിയും വൈകിട്ട് വയറുനിറയെ കള്ളു മോന്തും.ഏതു പാറപ്പുറത്തും കിടന്നുറങ്ങും. ശരിക്കും പ്രകൃതിയോടിണങ്ങിയ ജീവിതം. തറവാട്ടിലെ കുടുംബ സംഗമത്തിന് അന്തോനിയെ വേദിയിൽ ആദരിച്ചിരുന്നു. അന്നാണ് ആദ്യമായി അന്താനി യുടെ കണ്ണിൽ കണ്ണീര് പൊടിയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടത്. എന്നും സ്നേഹാദരവോടെ ഞങ്ങളൊക്കെ സ്നേഹിച്ചിരുന്ന അന്തോനി ഇന്നില്ല.