മാമ്പഴപ്പുളിശ്ശേരി [ കീശക്കഥകൾ 163] തൊടിയിലെ ചന്ത്രക്കാരൻ മാവ് പൂത്തുലഞ്ഞതായിരുന്നു. പക്ഷേ പൂമുഴുവൻ പൊഴിഞ്ഞു പോയി. പക്ഷേ എനിയ്ക്കായി അങ്ങിങ്ങായി കുറച്ചു സൂക്ഷിച്ച് വച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. വായൂ ഭഗവാൻ്റെ കൃപകൊണ്ട് അതിൽ കുറേ എണ്ണം ഭൂമിയിൽ ദാനമായി എനിക്കി'ട്ടു തന്നു. അവിടെ വച്ചുതന്നെ ഒരെണ്ണം കടിച്ച് ഈമ്പി ക്കഴിച്ചു. മാങ്ങയണ്ടി പറമ്പിൽ വലിച്ചെറിഞ്ഞു അടുത്ത തലമുറയ്ക്ക് വേണ്ടി അതവിടെക്കിടന്നു മുളച്ചു പൊങ്ങണം. കൊതി കൊണ്ട് അടുത്തതും കയ്യിലെടുത്തതാണ്. വേണ്ട... ഒരു മാമ്പഴപ്പുളിശ്ശേരി വയ്ക്കാം.അവ കഴുകി എടുത്തു.തൊണ്ട് കളഞ്ഞു. കുക്കറിൽ ഇട്ട് വെള്ളമൊഴിച്ചു. കുറച്ചു പച്ചമുളക് കീറിയിട്ടു. ഉപ്പും, കുരുമുളക് പൊടിയും പിന്നെ സ്വൽപ്പം മുളകുപൊടിയും അടച്ചു വച്ചു വേവിച്ചു. മോര് മഞ്ഞപ്പൊടിയിട്ട് കുറുക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട് അത് അതിൽ ആവശ്യത്തിന് ചേർത്തു. ഒന്നുകൂടി അടച്ചു വച്ച് വേവിക്കാം. എല്ലാം ഒന്നു യോജിച്ച് പാകം വരട്ടെ. വറത്തി ടാനുള്ള തൊക്കെ തയ്യാറാക്കി വച്ചു. വാങ്ങി വച്ച് വറത്തിട്ട് മുകളിൽ ഉലുവാപ്പൊടി കൂടി വിതറുമ്പോൾ അതിൻ്റെ ഒരു ഗന്ധമുണ്ട്. ഹായ്.എന്നാൽപ്പിന്നെ ഒരു തഴുതാമത്തോരൻ കൂടി ആകാം. അത് ചീനച്ചട്ടിയിൽ ഇട്ട് അടച്ചു വച്ചു. സ്റ്റൗ കത്തിച്ചു. ഇനി കാത്തിരിപ്പ്. അപ്പഴാണ് ഒരു ഫോൺ വന്നത്. വിഷയം സാഹിത്യം. വിളിച്ചത് ഒരു വലിയ എഴുത്തുകാരൻ.ഹരം കയറി എത്ര സമയം സംസാരിച്ച ന്നറിയില്ല. ഫോൺ വിളി കഴിഞ്ഞും അതിൻ്റെ ഹാo ഗ് ഓവറിൽ കുറച്ചു സമയം. അയ്യോ എൻ്റെ മാമ്പഴപ്പുളിശ്ശേരി.ഓടിസ്റ്റൗവിനടുത്തെത്തി.അവിലെ ലോകത്തിലെ സമകാലീന ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ദുരന്തം !എൻ്റെ മാമ്പഴപ്പുളിശ്ശേരി ഒരു കരിക്കട്ടയായി മാറിയിരിക്കുന്നു. തഴുതാമത്തോര ൻ്റെ കാര്യം അതിലും ദയനീയം. എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കുക്കറിൻ്റെ കോലം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ വയ്യ. ആ വിധിയിൽ പ്രതിഷേധിച്ച് ഉവ്വാ സമാക്കാമെന്നു വരെ ചിന്തിച്ചു. വേണ്ട പട്ടിണി വേണ്ട. ആ കരിഞ്ഞ മാമ്പഴപ്പുളിശ്ശേരിയുടെ രൂക്ഷമായ ഗന്ധം ശ്വസിച്ച് മോരും ഉപ്പും ഒരു കന്താരിമുളകും കൂട്ടി ഊണ് പൂർത്തയാക്കി.