പെനാൽറ്റി [ കീശക്കഥകൾ - 135] ഒരു ബുള്ളററിൻ്റെ കാതടപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദം. മുറ്റത്ത് വന്ന് രണ്ടു പേർ കോളിഗ് ബല്ലടിച്ചു. ഞാൻ മാസ്ക് ധരിച്ച് വാതിൽ തുറന്ന പാടെ അവർ അകത്തു കയറി.ഷെയ്ക്ക് ഹാൻ്റിനായി കൈ നീട്ടി. ഞാൻ ഒരു തൊഴു കയ്യോടെ ആ ഉപചാരം നിഷേധിച്ചു. പാവങ്ങളെയും നിർധനരായ രോഗികളേയും സഹായിക്കുന്ന ഒരു സംഘടനയുടെ ആൾക്കാരാണ് ഞങ്ങൾ. ആ രണ്ടു പേർ അവരുടെ ചരിത്രം മുഴുവൻ വിശദമായി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.എന്നിട്ടും എനിയ്ക്ക് അവരുടെ അവതാരോ ന്ദേശം മനസിലായില്ല. ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കോവിഡ് രോഗികൾക്കുള്ള ചികിത്സാരംഗത്താണ്. അവർക്ക് പാലിയേറ്റീവ് കെയർ., ആഹാരം, വസ്ത്രം എല്ലാത്തിനും മുമ്പിൽ ഞങ്ങളുണ്ട്. അവർ ഒരു നോട്ടീസും രസീത് ബുക്കും പുറത്തെടുത്തു. അതിന് അങ്ങയേപ്പോലുള്ളവരുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഒരു സംഭാവന പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ഞാനൊരു മുവ്വായിരത്തി അഞ്ഞൂറ് രൂപാ തരാനാണ് ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നത്. അവരുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി. പക്ഷേ ഒരു ചെറിയ പെനാൽറ്റി കഴിത്തേ തരൂ. സാമൂഹികാകലം പാലിയ്ക്കാതെ അകത്തു കടന്നതിന് ഒരഞ്ഞൂറ് രൂപാ പിടിക്കും. മാസ്ക്ക് ശരിക്കു ധരിക്കാത്തതിന് ആയിരം രൂപാ മതിയാകും. ഈ കൊറോണക്കാലത്ത് ഷെയ്ക്ക് ഹാൻ്റ് തരാൻ ശ്രമിച്ചതിന് വീണ്ടും ഒരഞ്ഞൂറു രൂപാ. പുറത്തു വച്ചിരിക്കുന്ന സാനിട്ടയിസർ ഉപയോഗിക്കാത്തതിന് വീണ്ടും അഞ്ഞൂറ് രൂപാ. ഷൂസ് ഊരാതെ അകത്തു കയറിയതിന് അഞ്ഞൂറു രു പാ കൂടെ ആകുമ്പോൾ മുവ്വായിരം രൂപാ. ബാക്കി അഞ്ഞൂറ് രൂപയുടെ രസീത് എഴുതിക്കൊള്ളൂ. നിങ്ങളെപ്പോലുള്ളവരുടെ നിസ്വാർദ്ധ സേവനം ഈ സമയത്ത് നാട്ടുകാർക്ക് വളരെ ഉപകാരപ്രദമാണ്. നന്ദി.