നാലുകെട്ട്

  കൃഷ്ണനെത്തല്ലീ കുചേലൻ....

    പ്രിയപ്പെട്ടവയലാർ നമ്മേ വിട്ടുപിരിഞ്ഞിട്ട് നീണ്ട നാൽപ്പത്തിരണ്ടു വർഷം. " കുചേലൻ കുഞ്ഞൻ നായർ " അദ്ദേഹത്തിന്റെ വ്യത്യസ്ഥമായ ഒരു കവിതയാണ്. കളിയരങ്ങിൽ കുചേലവൃത്തം കഥകളി. സ്വന്തം സതീർത്ഥ്യനെ സ്നേഹം കൊണ്ട് കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ വരുന്ന കൃഷ്ണനെ കുചേലൻ ഒന്നു പൊട്ടിച്ചു. ആ മുഖ കമലത്തിനു തന്നെ. ദ്വേഷ്യം തീരാഞ്ഞിട്ട് ഓലക്കുടയുടെ കാല് ഊരി എടുത്തും അടിച്ചു.എല്ലവരും സ്തബ്ദ്ധരായി. മേളം നിന്നു. പാട്ടുനിന്നു.

       വയലാർ മുഴുപ്പട്ടിണിക്കാരനായ കുഞ്ഞൻ നായരീ ലേക്കാണ്‌ പോകുന്നത്‌. പട്ടിണി കൊണ്ടു വശം കെട്ട കഥകളി കലാകാരൻ.വീട്ടിലെ ഒമ്പതു വയറു കൾക്ക് ആഹാരം കൊടുക്കാൻ പറ്റാത്തവൻ. അദ്ദേഹം കുചേലവേഷത്തിൽ ജീവിക്കുകയായിരുന്നു. അനുഭവമാണ് അഭിനയമല്ല.
   കളി നടത്തിപ്പുകാരൻ ശങ്കുണ്ണി മേനോൻ ആണ് ശ്രീകൃഷ്ണൻ.അദ്ദേഹം കാശു മുഴുവൻ വാങ്ങി എടുക്കും. ബാക്കി ആർക്കും ഒന്നും കൊടുക്കില്ല. സഹികെട്ടു. തിരിച്ചു ചെല്ലുമ്പോൾ പതിനെട്ട് കണ്ണുകൾ ആശയോടെ കാത്തിരുപ്പുണ്ട്. അവർക്കാഹാരത്തിനു പോലും.... അങ്ങിനെ മടുത്തിട്ടാണ് ഒന്നു പൊട്ടിച്ചതു്. എത്ര മനോഹരമായാണ് ആ പാവം കലാകാരനെ അദ്ദേഹം വരച്ചുകാണിച്ചത്.

     എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവയലാറിന് അനന്ത കൊടി പ്രണാമം,....