നാലുകെട്ട്

  സഹധർമ്മം ചരത :

       വേളിനിസ്ചയം കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും തിരിച്ചെത്തിയതിന്റെ ബഹളമാണ് പുറത്ത് . ഉണ്ണിയുടെ വേളിനിസ്ച്ചയമായിരുന്നു . ഉണ്ണിമായയുടെ ഉണ്ണി . എൻറെ പേരക്കിടാവ് . നിശ്ചയത്തിനു പോകണം . അവൻറെ ഭാഗ്യം ചെയ്ത കുട്ടിയെ ക്കാണണം . പക്ഷെ ഈ പ്രായമായ എന്നെ ആരുകൊണ്ടുപോകാൻ . മക്കളെല്ലാം കൊമ്പൻമ്മാർ . എല്ലാസൗഭാഗ്യവുമായി വിലസുന്നവർ . ഒരമ്മയുടെ മനസരിയാത്തവർക്ക് എന്തു സൌഭാഗ്യമുണ്ടയാലെന്ത് . അവരെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയിട്ടുകാര്യ മില്ല . എല്ലാവർക്കും അവരവരുടെ കാര്യം
. പക്ഷേ ഞാൻ ചെന്നില്ലങ്കിൽ ഉണ്ണിമായയുടെ മനസ് വേദനിക്കും .അവൾക്ക് ഏറ്റവും വലുത് എൻറെ സാന്നിദ്ധ്യമാണ് . എനിക്കത് നന്നായറിയാം . ഞാൻ എത്തിക്കോളാം എന്നവൾക്ക് വാക്കു കൊടുത്തതാണ് .

      സമയം സന്ധ്യ ആകാറായി .   "അമ്മമ്മേ "......അല്ല ആരാ അത് എൻറെ ഉണ്ണിയല്ലേ ?
   "ഞാൻ മാത്രമല്ല ഒരു പുതിയ ആൾ കൂടിയുണ്ട് അമ്മമ്മയുടെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങാൻ ."
    എൻറെ കാലിൽ തൊട്ടു വന്ദിച്ച ആ കുട്ടിയെ ഞാൻ പിടിച്ചുയർത്തി . രണ്ടു പേരേയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു .. എൻറെ സന്തോഷാശ്രുക്കൾ അനുഗ്രഹവർഷമായി അവരിൽപ്പതിച്ചു  

Clic