ദേവീപ്രസാദം. [ കീശക്കഥകൾ - 183] അറിവിൻ്റെ മഹാപ്രവാഹം പോലെ സൗപർണ്ണികാ നദി. എൻ്റെ മോൻ അതിൽ നീന്തിത്തുടിച്ച് കയറുന്നത് നോക്കി നിന്നു പോയി. കൊടജാദ്രിയിൽ നിന്നുത്ഭവിച്ച അറുപത്തിമൂന്ന് അരുവികൾ സംഗമിച്ച് അറിവിൻ്റെ മഹാസാഗരം പോലെ ശാന്തമായ ഒഴുക്കിൽ അവൻ നീന്തിത്തുടിച്ചപ്പോൾ സരസ്വതീദേവിയുടെ സ്വാന്തനം അവൻ്റെ ഒപ്പമുണ്ടാകണമെന്ന് ഞാൻ മനസുരുകി പ്രാർത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു. പതിനഞ്ചു വർഷം പുറകോട്ട് എൻ്റെ ചിന്തകൾ പോയി. അന്നവന് മൂന്നു വയസ്.അവൻ്റെ വിദ്യാരംഭം മൂകാംബിദേവീ സന്നിധിയിൽ വേണം. അന്ന് ഈ സൗപർണികയിൽ കളിപ്പിച്ച് ശുദ്ധി വരുത്തിയാണ് സരസ്വതീ മണ്ഡപത്തിൽ എത്തിയത്.മഹാസരസ്വതീദേവിയുടെ മുന്നിൽ പൂജാരി അവനെ മടിയിലിരുത്തി അവൻ്റെ നാവിൽ ആദ്യക്ഷരം കുറിച്ചു. ആദ്യം മഞ്ഞൾകൊണ്ടും, പിന്നെ സ്വർണ്ണം കൊണ്ടും. അതു കഴിഞ്ഞ് ഒരിയ്ക്കൽ കൂടി ഞങ്ങൾ ദേവീ സന്നിധിയിൽ എത്തി. അന്ന് അവൻ ഒരു നല്ല ബുക്കിലാണ് ആ ദിവ്യ സന്നിധിയിൽ വച്ച് അവൻ എഴുതിയത്.അതിൽപ്പിന്നെ ലോകത്തിൻ്റെ ഏതു കോണിലായാലും വിജയദശമി ദിനം അവൻ മൂകാംബികാദേവിയെ മനസിൽ ധ്യാനിച്ച് ആ ബുക്കിൽത്തന്നെ അവൻ്റെ അറിവുകൾ കുറിച്ചു വച്ചു. അവൻ്റെ ഭാവി വിദ്യാസമ്പത്തിനായി ദേവിയോട് പ്രാർത്ഥിക്കും. കൂടെ ഉണ്ടാകണമെന്ന പേക്ഷിക്കു o. പണ്ട് ശങ്കരാചാര്യർ ദേവിയേ തപസു ചെയ്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുത്തി തൻ്റെ കൂടെ പോരാൻ വരം ചോദിച്ചു. ദേവിസമ്മതിച്ചു.പക്ഷെ ഒരിയ്ക്കലും തിരിഞ്ഞു നോക്കരുത്. നോക്കിയാൽ എൻ്റെ യാത്ര അവിടെ അവസാനിപ്പിക്കും.അവർ നടന്നു തുടങ്ങി.മൂകാംബിയിൽ എത്തിയപ്പോൾ ദേവി തൻ്റെ പാദസ്വരത്തിൻ്റെ ശബ്ദം സ്തംഭിപ്പിച്ചു.ശുബ്ദം കേൾക്കാതെ വന്നപ്പോൾ ദേവി കൂടെ ഉണ്ടോ എന്നറിയാൻ ആചാര്യർ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അങ്ങിനെ ശങ്കരാചാര്യർക്ക് ദേവിയേ അവിടെ പ്രതിഷ്ഠിക്കണ്ടി വന്നു. ഞാനന്ന് മോനോടു പറഞ്ഞു.ദേവിയേ പ്രാർത്ഥിച്ച് തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ മടങ്ങൂ.ദേവി ഒപ്പമുണ്ടാകും.അവനൊന്നു ചിരിച്ചു. പക്ഷേ അനുസരിച്ചു.അന്നു മുതൽ വാണീദേവി അവൻ്റെ കൂടെത്തന്നെ ഉണ്ടന്നു തോന്നി., ഒരോ പടിയും അവൻ ചവിട്ടിക്കയറി. പരസഹായമില്ലാതെ ഒറ്റയ്ക്ക് .പലരും നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തി എങ്കിലുംആതുര സേവനമാണ് തൻ്റെ ജീവിത ലക്ഷ്യമെന്നവ നുറച്ചു.എൻ്ററൻസ് കടമ്പ അവൻ ഒറ്റക്ക് കടന്നു കയറി. അവസാനം MBBS എവിടെ.അവനു സംശയിയില്ലായിരുന്നു. ദേവിയുടെ തട്ടകത്തിൽത്തന്നെ.അങ്ങിനെ കസ്തൂർബാ മെഡിയ്ക്കൽ കോളേജിൽത്തന്നെ അവനു കിട്ടി. ദേവിയുടെ മുമ്പിൽ സാഷ്ടാ ഗം വണങ്ങിയാ ണ് കോളേജിൽ ചേരാൻ പോയത്.നടയിൽ നിന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചപ്പോൾ എൻ്റെ കണ്ണിൽ സന്തോഷാശ്രുക്കൾ പൊടിഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ തന്നെയാണ് എൻ്റെ കണ്ണു തുടച്ചു തന്നത്