ഹരിതാഭം [കീശക്കഥ-136]ബാബു ഐററി പ്രൊഫഷണൽ .മലയാളിയുടെ മല്ലുപ്പതിപ്പ്.ശമ്പളം ആറക്കവും കടന്ന് ഏഴക്കത്തിലേയ്ക്ക്. ഇപ്പം നാട്ടിൽ വീട്ടിലിരുന്നു ജോലി.ഈ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ച ജോലിയ്ക്കിടയിൽ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും സംസാരിയ്ക്കാൻ പോലും സമയമില്ല. അമ്മയുണ്ടാക്കുന്ന സ്വാദിഷ്ട്ടമായ ആഹാരം ആസ്വദിച്ച് കഴിയ്ക്കാൻ പോലും സമയം കിട്ടുന്നില്ല. പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നു കഴിയുമ്പോൾ മറ്റൊന്ന്.ഭ്രാന്തു പിടിക്കും എന്നായപ്പോഴാണ് ഡോക്ട്ടറെക്കണ്ടത്. ഒരു ദിവസം അര മണിക്കൂർ ഗാർഡനി ഗിനായി മാറ്റി വയ്ക്കുക. ജപ്പാനിലൊക്കെ പരീക്ഷിച്ചു വിജയിച്ച പരിഹാരമാർഗ്ഗം. ആദ്യമൊക്കെ മട്ടപ്പായിരുന്നു.ക്ര മണപച്ചക്കറിത്തോട്ടത്തിനും സമയം കണ്ടെത്തിത്തുടങ്ങി. എന്തോ വല്ലാത്ത മാറ്റം. പൂക്കളും ചെടികളും കിളികളും അണ്ണാറക്കണ്ണനും. ഇതൊക്കെ മുമ്പും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ ഇന്നത് ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങിയ പോലെ. എനിക്ക് ക്രമേണ മാറ്റം വന്നു തുടങ്ങി. ആഹാരം കഴിയ്ക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്തിത്തുടങ്ങി.ബി പി നോർമലായി. മൈഗ്രയിൻ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയി.ക്രമേണ കൂടുതൽ സമയം ഭൂമിദേവിയുമായി സല്ലപിയ്ക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്തിത്തുടങ്ങി. അതിരാവിലെ എഴുനേക്കാൻ പഠിച്ചു.കാലങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഉദയ സൂര്യനെ ദർശിച്ചു തുടങ്ങി. അവിടെയും ഞാൻ അഭ്യസിച്ച പ്രൊഫഷണലിസം ഉണർന്നു . അങ്ങിനെയാണ് ആ വലിയ ഫാം ഹൗസിനെപ്പറ്റിയുള്ള ചിന്ത മനസിലുദിച്ചത്. ഓർഗാനിക്ഫാമിനേപ്പറ്റിയും, മിയാ വാക്കി വനവൽക്കരണത്തെപ്പറ്റിയും പഠിച്ചു.ചുറ്റും ഏക്കർ കണക്കിന് കുടുംബസ്വത്ത് പരന്നു കിടക്കുന്നു.ഫാം ഹൗസും, ഗാർസനി ഗും പിടിപ്പിച്ചു കൊടുക്കുന്ന ഒരു വലിയ പ്രസ്ഥാനം. എൻ്റെ ചിന്തകൾക്ക് തീപിടിച്ചു തുടങ്ങി.അവസാനം സ്വപ്നതുല്യം എന്നു ബാബു. കരുതിയിരുന്ന ജോലി രാജിവച്ചു. പലരും ചീത്ത പറഞ്ഞു. പക്ഷേ ബാബു പിന്മാറിയില്ല.കനിഞ്ഞനുഗ്രഹിച്ചഭൂമീദേവിയും എൻ്റെ പ്രൊഫഷലിസവും കൂടിയപ്പോൾ കൃഷിക്ക് ഒരു നൂതന ഭാവം വന്നു. കൃഷി ക്രമേണ ഒരു വ്യവസായം കൂടി ആയിത്തുടങ്ങി. അതൊരു എണ്ണപ്പെട്ട പ്രസ്ഥാനമായി വളർന്നു. വീണ്ടും ഞാൻ ടൻഷനിലേക്കോ? സംശയം. ഇല്ല. ഇത് ഞാൻ ആസ്വദിച്ചാണ് ചെയ്യുന്നത്. പഴയ പോലെ വേറേ ആർക്കോ വേണ്ടിയുള്ള അടിമപ്പണിയല്ല. ഇന്ന് ബാബുവിൻ്റെ കാൽ മണ്ണിലാണുറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്.തോൽക്കില്ല ഇന്ന് അവൻ ചിന്തയിലും പ്രവർത്തിയിലും സർവ്വസ്വതന്ത്രൻ. ഏതോ കോർപ്പറേറ്റുകൾക്കു വേണ്ടി നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ ആ നാളുകൾ ഓർത്ത് ഇന്ന് ബാബു പരിതപിക്കുന്നു. ഹരിതാഭമായ ആ പുതിയ ജീവിതത്തിൻ്റെ ശീതളിമയിൽ മുങ്ങിക്കളിച്ച് ആ പഴയ മല്ലു.