കാടിൻ്റെ പുത്രൻ

കാടിൻ്റെ പുത്രൻ [ കീശക്കഥകൾ - 119 ]

ബോധം തെളിഞ് കണ്ണു തുറന്നപ്പോൾ ഉണ്ണി ഒന്നു പകച്ചു. കൊടുംകാടിനു നടുവിൽ.ഒ രു വലിയ പാറപ്പുറത്ത് കിടക്കകയാണ് . കാട്ടുനായ്ക്കന്മാരെപ്പറ്റി പഠിക്കാൻ ഇറങ്ങിത്തിരിച്ചതാണ്. ഒറ്റക്ക്.വീട്ടിൽ പറഞ്ഞില്ല. പറഞ്ഞാൽ സമ്മതിക്കില്ല. അടുത്ത് പാറപ്പുറത്ത് ദീർഘകായനായ ഒരു യുവാവ് ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. കറുത്ത നിറം. ചുരുണ്ട മുടി.അരയിൽ കത്തി.അമ്പും വില്ലും. അയാൾ ഒരു മുളം കഷ്ണത്തിൽ ഉള്ള ഒരു തരം ദ്രാവകം എൻ്റെ വായിലൊഴിച്ചു തന്നു. നല്ല മധുരം. ചെറുതേനും വെള്ളവും. അയാൾ ശത്രു വല്ല. ഞാനയാളുടെ നേരേ കൈ നീട്ടി.ആ പരുക്കനായ കൈ കൊണ്ട് ഒരു പുഷ്പം പോലെ എന്നെ എടുത്ത് ഒരു പാറക്കല്ലിൽ ഇരുത്തി. ഒരില നിറയെപ്പഴങ്ങൾ മുമ്പിൽ നിരത്തി. കുറച്ചു സമയം കൊണ്ട് ആ നിഷ്ക്കളങ്കനായ യുവാവുമായി ഉണ്ണി അടുപ്പത്തിലായി.കറുമ്പൻ. അതാണവൻ്റെ പേര്.

തേടിയ വള്ളി കാലിൽ ചുറ്റിയ പോലെ ആയി. കാട്ടുനായ്ക്ക വിഭാഗത്തിൽ പെട്ടവനാണയാൾ.

"എന്നെ ഉൾക്കാടുകളിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടു പോകുമോ"?

അവൻ തലയാട്ടി. മരം കേറാനറിയോ? ഞാൻ തലകുലുക്കി.ഞങ്ങൾ ആ കൊടും കാട്ടിലൂടെ നടന്നു.പെട്ടന്നവൻ നിന്നു. ചെവി മണ്ണിൽ താഴ്ത്തി എന്തോ ശ്രദ്ധിച്ചു.. ഉടനെ എൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് ഒരു മരത്തിൽച്ചാടിക്കയറി. അവനൊപ്പം ആ മരത്തിൻ്റെ മുകളിൽ എത്തി. താഴെ ഒരു വലിയ ആരവം. കാട്ടാനക്കൂട്ടമാണ്. വെള്ളം കുടിക്കാൻ പോവുകയാണ്.

അവൻ താഴെ ഇറങ്ങി.ഞാനും.ഭയം തോന്നി. അവൻ വേറൊരു ദിശയിലേക്ക് നടന്നു കാടിന് നടുക്ക് ഒരു വലിയ മരത്തിനു ചുവട്ടിൽ അവൻ നിന്നു.അവിടെ കെട്ടിയിരുന്ന ഒരു കയർ അഴിച്ചുവിട്ടപ്പോൾ ഒരു ഗോവണി താഴ്ന്നു വന്നു.അതിൽക്കൂടി അതിന് മുകളിൽക്കയറി

അതൊരേറുമാടമാണ്. അതിനകത്തെ സൗകര്യങ്ങൾ എന്നെ ഞട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു. ഒരു വീടിനു വേണ്ട എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും അവിടുണ്ട്. വന വിഭവങ്ങൾ ശേഖരിക്കാനുംവേട്ടക്കും ഉള്ള ഒരിടത്താവളമാണത്. അവൻ്റെ ഊര് കുറേ ദൂരെയാണ്. അവൻ ഒറ്റക്ക് രണ്ടും മൂന്നും മാസം ഇവിടെ ആകും. ഇടക്ക് അവൻ സംഭരിച്ചവന വിഭവങ്ങൾ കൊണ്ട് നാടിറങ്ങും. ആ സമ്പാദ്യം അവൻ സൂക്ഷിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട്. അവൻ്റെ വള്ളിയേ കെട്ടാനുള്ള " പെൺപണ" മാണത്. അത് വള്ളിയുടെ അച്ഛനു് കൊടുത്താലെ അവളെ കെട്ടാൻ പറ്റൂ അതവരുടെ ആചാരമാണ്.

നാളെ എങ്കിലും പണം എത്തിക്കണം. അതു കഴിഞ്ഞാൽ ആദ്യം പണം എത്തിക്കുന്നവൻ അവളെ കെട്ടും അവൻ അവൻ്റെ സമ്പാദ്യം എണ്ണി നോക്കി. അവൻ്റെ മുഖം മ്ലാനമായി.തു ക തികയില്ല. രണ്ടായിരം രൂപാ കൂടെ വേണം. ഇത്തവണ നാട്ടിൽ വിൽക്കാൻ പറ്റിയില്ല. നാടു മുഴുവൻ മാരിയമ്മൻ വിളയാട്ടമാണ്. കടകൾ എല്ലാം അടച്ചു കിടക്കുന്നു.

ഉണ്ണി അവൻ്റെ തോൾസഞ്ചിയിൽ നിന്ന് രണ്ടായിരത്തി അഞ്ഞൂറ് രൂപാ എടുത്ത് അവന് കൊടുത്തു.ഇത് കൊണ്ട് ക്കൊടുത്ത് നീ നിൻ്റെ വള്ളിയെ സ്വന്തമാക്വ്. അവൻ അത്ഭുതത്തോടെ എന്നെ നോക്കി. സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി. അവൻ ഉണ്ണിയുടെ കൈപിടിച്ചു.അവൻ്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ.

" ഞാൻ ഇപ്പോൾ പ്പോ

കാം.ഇത് കൊടുത്താൽ ഒരു മാസത്തിനകം കല്യാണം. പോരുന്നുണ്ടോ? എൻ്റെ ഊരിലേക്ക് "

"വരാം നിൻ്റെ കല്ല്യാണത്തിന്. പോയി വാ "

ഉണ്ണി ആകാടുമായി ഇണങ്ങിയിരുന്നു. ഇടക്കിറങ്ങി ആറ്റിൽപ്പോയിക്കളിക്കും. കായ്കനികളും തേനും ഭക്ഷിച്ച്.മുളയരിച്ചോറുണ്ട്. എത്ര ആതന്ദ കരമാണ് ജീവിതം. അച്ഛനെപ്പററി യോ രണ്ടാനമ്മ യേപ്പറ്റിയോ എൻ്റെ പേരിലുള്ള ഭാരിച്ച സ്വത്തിനെപ്പറ്റിയോ ഇപ്പോൾ ഉണ്ണിക്ക് ചിന്തയില്ല.

ഓടിക്കിതച്ചാണ് കറമ്പൻ വന്നത്. ഊരിൽ പോലീസ് എ മാൻമാർ വന്നിരുന്നു. നിങ്ങളെ അന്വേഷിച്ചിറങ്ങിയതാണ്. എന്നോട് ചോദിച്ചു. എനിക്കറിയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു..

"നന്നായി.. പോയ കാര്യം എന്തായി.?"

മൃഗക്കൊഴുപ്പിൻ്റെ എണ്ണ ഒഴിച്ച പാട്ട വിളക്കിൻ്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.

" അപ്പൊൾ ഇനിയും ഒരു മാസം നീ എൻ്റെ കൂടെക്കാണും. നന്നായി "

"അതു കഴിഞ്ഞും."കറുമ്പൻ മൊഴിഞ്ഞു