അമ്മ വിളയാട്ടം [കീ ശക്കഥ-118]ഞാൻ ഭൂമീദേവി. പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഏറ്റവും ക്ഷമയുണ്ടന്ന് നിങ്ങളൊക്കെപ്പാടിപ്പുകഴ്ത്തുന്ന ദേവി.നിങ്ങളുടെ ഒക്കെ അത്യാഗ്രഹത്തിനും ആർത്തിക്കും ഇരയായി അംഗഭംഗം വന്ന ഒരു ഹതഭ്യാ ഗ്യ." ഇനിയും മരിക്കാത്ത ഭൂമി" എന്ന് സഹതപിച്ച കവിക്കും എന്നെ രക്ഷിക്കാനായില്ല.മടുത്തു ഇനി ക്ഷമിക്കാൻ വയ്യ." അമ്മ വിളയാട്ടം" എന്ന് നിങ്ങൾ കേട്ടിട്ടില്ലേ? നിങ്ങളുടെ ഒക്കെ അമ്മയാണ് ഞാനെന്നു മറന്ന മാനവരാശിക്ക് ഈ മഹാരോഗത്തിൻ്റെ വിത്തെറിഞ്ഞത് ഞാനാണ്. അത്ര മാരകമല്ലാത്ത ഈ മഹാമാരി ഒരു തുടക്കം മാത്രമാണ്. ഇതു കൊണ്ട് നിങ്ങൾ ഒരു പാഠം പഠിക്കണം. പഠിച്ച് പ്രവർത്തിച്ചാൽ നിങ്ങൾക്ക് ഇതിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടാം.നിങ്ങൾ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ടു തന്നെ പഠിച്ചു തുടങ്ങി. നല്ലത്. ആരും പുറത്തിറങ്ങാതെ അടച്ചു പൂട്ടി അഞ്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾത്തന്നെ അതിൻ്റെ മാറ്റം കണ്ടുതുടങ്ങി. പ്രകൃതി ശുദ്ധമായി തുടങ്ങി.നിങ്ങൾ വിഷലിപ്തമാക്കിയ അന്തരീക്ഷം, ജല സ്രോതസുകൾ എല്ലാം ശുദ്ധമായി .ശുദ്ധവായു ലഭിച്ചു തുടങ്ങി. മിതാഹാരം ശീലിച്ചു തുടങ്ങി. മനസ് കലുഷമാക്കുന്ന വാദപ്രതിവാദങ്ങൾ നിന്നു. എൻ്റെ മററ വ കാശികൾ, പക്ഷിമൃഗാദികൾ, ആശ്വാസത്തോടെ ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങി.ഹേ... മനുഷ്യാ നിങ്ങൾ ഒന്നു ചിന്തിച്ചു നോക്കൂ, നിങ്ങളുടെ ഈ ധൂർത്തും ആർഭാടവും എന്തുമാത്രമായിരുന്നു എന്ന്. ഇതൊന്നും കൂടാതെ ലളിതമായി കുടുംബത്തിൽ ഒതുങ്ങിക്കൂടി ജീവിക്കാൻ നിങ്ങൾ പഠിച്ചു.ചെറിയ അസുഖങ്ങൾക്കു പോലും ആശുപത്രികളിൽപ്പോയി, അനാവശ്യമായി മരുന്നു കഴിച്ചുണ്ടാക്കുന്ന പാർശ്വഫലങ്ങൾ നിങ്ങൾക്കിന്നില്ല. അന്തരീക്ഷം കുറേക്കൂടിശുദ്ധമായാൽ, കുറച്ചു കൂടി വ്യക്തി ശുദ്ധി നിങ്ങൾ ശീലിച്ചാൽ, ഞാൻ വിതച്ച ഈ മഹാമാരി നിങ്ങളെ തന്നേ വിട്ടു പൊയ്ക്കൊള്ളും,,,.. ഇല്ലങ്കിൽ.....