Thursday, January 9, 2020

ചിത [കീ ശക്കഥകൾ - 102]

മരണവീടുകളുടെ മനം മടുപ്പിക്കുന്ന വീർപ്പുമുട്ടൽ. തേങ്ങലുകൾ. അടക്കം പറച്ചിലുകൾ മടുത്തു എന്റെ തൊഴിൽ അതായിപ്പോയി. ശവദാഹത്തിനുള്ള പെട്ടിയുമായി മരണ വീടുകൾ തേടി. നിർവ്വികാരമായി നിസംഗമായി ഇതുവരെ. എന്നാൽ ഇന്ന്. അതു ഹൃദയഭേദകം. ഫ്രീസറിലേക്ക് ആ മൃതദേഹം എടുത്തു കിടത്തിയപ്പോൾ ഞട്ടിപ്പോയി. ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളു. ഒരു കാലത്ത് എന്റെ എല്ലാ മാ യി രു ന്ന കാത്തു.കുട്ടിക്കാലം മുതൽക്കു തന്നെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. എനിക്ക് സാഹചര്യങ്ങളുടെ സമ്മർദ്ദം കൊണ്ട് പഠനം നിർത്തണ്ടി വന്നപ്പഴും പ0നം അവൾ തുടർന്നു.ഉയർന്ന നിലയിലെത്തിയപ്പഴും അവൾ കാണാൻ വരുമായിരുന്നു. വീട്ടുകാരുടെ സമ്മർദ്ദത്തിൽ വഴങ്ങി അവൾക്ക് മറ്റൊരു വിവാഹത്തിന് സമ്മതിക്കണ്ടി വന്നു. എന്റെ കൂടെ അവൾ ഇറങ്ങിവരാൻ തയാറായിരുന്നു. ഞാനാണ് വിലക്കിയത്. ഞാനവളെ തിരിച്ചയച്ചു. അവൾക്ക് നല്ലതു വരണം. വന്നത് നല്ല ബന്ധമാണ്. ജീവിതത്തിൽ അവൾ കഷ്ട്ടപ്പെടരുത്. അതു മതി എനിക്ക്. പിന്നീട് കണ്ടിട്ടില്ല. ഞാൻ വിവാഹം കഴിച്ചില്ല. എന്റെ കാത്തുവിന് പകരം ഒരാളെപ്പറ്റിച്ചിന്തിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. 

ഇന്നു ഞാൻ ഒറ റക്കാണ്. ഉറ്റവരും ഉടയവരും ഇല്ലാത്ത ഒറ്റയാൻ. ഇവിടെ ജോലിയിൽക്കയറിയിട്ട് നീണ്ട ഇരുപതു വർഷം.ഇതിനിടെ എത്ര എത്ര മരണങ്ങൾ കണ്ടു. പക്ഷേ ഇന്ന് ഞാൻ ഉലഞ്ഞു പോയി. എന്റെ പ്രിയ കാത്തു വാണന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. അവളുടെ കുട്ടികൾ കാത്തു വി ന്റെ മൃതദേഹം മുളം കോണിയിൽ എടുത്ത് ചിത്രക്കരുകിൽ കൊണ്ടു വന്നപ്പോൾ അവളെ കോടി കൊണ്ട് മൂടി പുത്ര പ്പിച്ചിരുന്നു. ആ മുഖം ഒന്നു കൂടിക്കണ്ടങ്കിൽ! എന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായിരുന്ന കാത്തുവിനെ ഞാൻ തന്നെ ദഹിപ്പിക്കണം. വിധി നിയോഗമായിരിക്കാം. ചടങ്ങുകൾ കഴിഞ്ഞു. പഞ്ചസാരയും കർപൂരവും ശരീരത്തിൽ വിതറി. ചിരട്ട നിറച്ചു.അതിനു മുമ്പ് വണ്ടിയിൽ നിന്ന് രാമച്ചം കൊണ്ടുവന്ന് അതിനകത്തു വച്ചു.പിന്നെ ചിരട്ട അടുക്കി.അവർ രാമച്ചത്തിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഇതെന്റെ കാത്തുവിന് വേണ്ടി. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു പെട്ടി അടച്ചു. മനസിന് വല്ലാത്ത ഒരു ദുഖത്തോടെ ആണ് പിരിഞ്ഞത്. ഇനി നാലാം ദിവസം തിരിച്ചു ചെല്ലണം. സജ്ഞയനത്തിന്. അന്ന് പെട്ടി എടുത്തു തിരിച്ചു പോരാം. ഇനി അടുത്ത മരണ വീട്ടിലെയ്ക്ക്. 
"ആ പെട്ടിക്കു പകരം ഞാൻ വേറൊന്നു വാങ്ങിത്തരാം. ആ പെട്ടി എനിക്കു തരണം. ആദ്യം എല്ലാവരും ഞട്ടിപ്പോയി.
"ഇന്നു തന്നെ വേറൊരു സ്ഥലത്തു ബാകണം"
അതിനു ഞാൻ വേറൊന്നു വാങ്ങി വച്ചിട്ടുണ്ട്.
അവസാനം അവർ സമ്മതിച്ചു. 
ഞാൻ പെട്ടി വണ്ടിയിൽക്കയറ്റുമ്പോൾ അവളുടെ ഭൗതികാവശിഷ്ടം കുറച്ച് ഞാൻ പെട്ടിയിൽ ബാക്കി വച്ചിരുന്നു.അതു കൊണ്ട് വന്ന് എന്റെ ചെറിയ വീടിന് കിഴക്കവശത്ത് ഞാൻ പ്രതിഷ്ട്ടിച്ചു
'ഞാൻ മരിച്ചാൽ എന്നേയും ഈ പെട്ടിയിൽത്തന്നെ ദഹിപ്പിക്കണം' എന്നൊരു ബോർഡും ഞാനവിടെ എഴുതി വച്ചു.

No comments:

Post a Comment