തറവാട്ടിലെ സർപ്പക്കാവ് [ നാലുകെട്ട് -362] പണ്ട് തറവാടിൻ്റെ നാലു മൂലയ്ക്കും സർപ്പപ്രതിഷ്ഠ ഉണ്ടായിരുന്നു. നാട്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ പാലമരം അതിലായിരുന്നു.അതു പിടന്നു വീണാൽ നാലുകെട്ട് രണ്ടു കഷ്ണമാകും വിധിപ്രകാരം എല്ലാവരേയും ഒരിടത്ത് മുല്ലയ്ക്കൽ ക്ഷേത്രത്തിനടുത്തുള്ള പ്രധാന കാവിൽത്തന്നെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു. ജൈവവൈവിദ്ധ്യത്തിൻ്റെ ചെറുമാതൃകയാണ് സർപ്പക്കാടുകൾ.ഔഷധ സസ്യങ്ങളുടെ കലവറയാണവിടം. ബുദ്ധമതത്തിൽപ്പറയുന്ന " സംഘാരാമങ്ങളുടെ "മാതൃകയിൽ എല്ലാത്തറ വാടുകളിലും ഈ നാഗ സങ്കേതങ്ങൾ കാണാം. ആദികാലം മുതൽ സർപ്പങ്ങൾ ഭൂമിയുടെ നാഥന്മാരായി വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. അതിൽ നിന്നും ഒരു മരത്തിൻ്റെ കമ്പു പോലും മുറിയ്ക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ല. ഇലകളും കമ്പുകളും വീണ് ഭൂമിയിൽ ഈർപ്പവും വായുവും നില നിർത്തിയിരുന്നു. അന്ന് അടുത്തുള്ള അടുക്കളകിനട്ടിൽ വെള്ളം വററിയിരുന്നില്ല."പേടിച്ച് ജീവിയ്ക്കായല്ല സ്നേഹിച്ച് പങ്കു വയ്ക്കൂ ക" എന്നാണച്ഛൻ സർപ്പങ്ങളെപ്പററിപ്പറഞ്ഞു തന്നിരുന്നത്.നാഗദൈവങ്ങൾക്ക് അനുഗ്രഹ ശക്തിയില്ല. നിഗ്രഹിക്കാതിരിയ്ക്കാൻ പൂജിയ്ക്കുക, സ്നേഹിക്കൂ ക. അതിലെ അപൂർവ്വ മരങ്ങൾ ഭൂമിയുടെ സന്തുലിതാവസ്ഥ നിലനിർത്തിയിരുന്നു.മണ്ണിലെ മെർക്കുറിയുടെ അംശം വലിച്ചെടുക്കുന്ന "ചേര് " എന്ന മരം തന്നെ അതിനൊരുദാഹരണം. കുട്ടിക്കാലത്ത് കാവിൽക്കയറാൻ പേടിയാണ്. മഞ്ചടിക്കുരുവും, കന്നിക്കുരുവും എലഞ്ഞിപ്പൂവും പറുക്കാനാണ് പ്രധാനമായും കയറുന്നത്.അതു പോലെ തൊണ്ടിപ്പഴം കഴിയ്ക്കാനും .ആ മണ്ണിൽത്തൊട്ട് വന്ദിച്ച് നാഗദൈവങ്ങളുടെ അനുവാദം വാങ്ങിയേ അതിൽക്കയറാവൂ മുത്തശ്ശൻ പറയും. എങ്കിലും ചങ്കിടിപ്പോടെ ആണ് അന്നു കയറിയിരുന്നു ത്. ഇന്ന് ആ സർപ്പക്കാടിനോട് ചേർന്ന് ഒരേക്കർ സ്ഥലം " കാനനക്ഷേത്രം " എന്ന ഒരു ജൈവ വൈവിദ്ധ്യ ഉദ്യാനം രൂപം കൊണ്ടിട്ടുണ്ട്.